చూడు మాయ్యా...!

పొద్దున్నే లేచి కంపుకొట్టే కార్పోరేషన్ నీళ్ళతో కడుపు కడుక్కుంటుంటే.. ఒక ఎస్సెమ్మెస్ వచ్చిందండోయ్..

“మీకు అక్కర్లేకపోతే.. మీ ఎల్పీజి సబ్సిడీ వెనక్కు ఇచ్చేయండి.. ఆ సబ్సిడీ తో నాలుగు బండలు కొని.. మేము పేదల పూరిళ్ళలో పంపిణీ చేయించి.. వాళ్ళ కుంపట్లో నిప్పు పెడతాం..”, అని. అది చదివి చదవగానే నవ్వుకూడా వచ్చిందండోయ్..,

 ఛ! ఊరుకో మాయ్యా.., సురుకు.. నువ్వు కుడా చతుర్లే.., నెలకు లచ్చ రూపాయలు సంపాదించుకునే ఉద్యోగస్తుడికన్నా కటిక దరిద్రుడు ఎవడుంటాడు మాయ్యా..!, రోజు కూలీ చేసుకునేవోడికి రోజు మారితే.. జేబులు ఖాలీ ఐపోయి కడుపు కాలుతుంది, అదే మాబోటి ఉద్యోగులకు.. నెల మారితే రోజు గడవక నడుం జారిపోతుంది, అంతే కదా తేడా మాయ్యా. ఆ  లెక్కన మాబోటి ఎధవలకు టాక్స్ లని.. వ్యాటులని.. సెస్సులని.. మామలని.. తాతలని.. అవి ఇవీ వడ్డించి జారిన నడ్డి అని చూడకుండా నడ్డిమీద నడ్డిమీద ఇంకా తన్నుతున్నారుగా.., ఈ లెక్కన రోజుకూలివోడు.. నడ్డిరిగిన నెలకూలివోడు ఒక్కటే కాదా?,  మరి మాకన్నా పేదోడు ఇంకెవడు మాయ్యా..!, మీరు పెట్టే ఆ కొంపలో గ్యాసు కుంపట్లు ఎవరింట్లో మాయ్యా.., నువ్వు చతుర్లే చతుర్లు.

ఎన్ని జన్మల పాపాల పుణ్య ఫలమోగానీ ఇక్కడ పుట్టేసాము.. అనిపిస్తా వుంటాది మాయ్యా అప్పుడప్పుడూ, కష్టపడి రాత్రి పగలూ చెమటలు పట్టేలా చదివేసి.., ఎక్కిన మెట్టు.. దిగిన మెట్టు తెలీకుండా తిరిగి తిరిగి ఉద్యోగం సంపాదించేసాము.. అక్కడితో ఆగిపోయిందా అంటే.. ఆగలేదే..!

పడ్డ కష్టాలకు ఫలితం లేదు.., చదివిన చదువుకు తగ్గ జీతం లేదు.., ఎంత సంపాదించినా ఎనకేసింది లేదు.., పిల్లల  స్కూల్ ఫీజు కట్టడానికి స్తోమతలేదు.., పెళ్లానికి మంచి చీర కొనిపెట్టిందిలేదు.., అలా విహార యాత్రకు తిప్పొద్దామంటే  సమయం లేదు.. ఒక సరదా లేదు పాడూ లేదు. ఇల్లు కొనుక్కోటానికి బ్యాంకు ఋణం తప్ప మార్గం లేదు.., పెంచిన అమ్మానాన్నలకి తిరిగిచ్చిందేమీలేదు.., , రోగమొచ్చినా.. రొచ్చొచ్చినా నేనున్నానని భరోసా లేదు.. ఆఖరికి ఛస్తే వెనుకున్నోళ్ళకి.. చూసే దిక్కేలేదు.., మరెందుకమ్మా అన్ని చెమటలు చిందించింది.. అంత చదువూ చదివింది.. అన్ని మెట్లెక్కింది.. అని మనకు మనం అడుక్కుంటే సమాధానం ఉందా..అంటే!, అదీ లేదు.

మరి ఇన్ని రోజులు నడ్డి జారగోట్టుకుని నువ్వు కట్టిన టాక్స్ లు.. వ్యాటులు.. సెస్సులు.. మామలు.. తాతలు ఏమయ్యారు.. ఎక్కడున్నారు.. ఏమైపోయారో.. వాళ్ళంతా నీవంటున్న పేదోళ్ళ దగ్గరకే పోయారంటావా, మాయ్యా!

ఇంతా కష్టపడి చదువుకుని నానా గడ్డి కరచి.,. మా ఉద్యోగాలు మేము చేసుకుని.., మా నడుం నెప్పులు మేము భరించి.., మా.., మా.., ఈ డబ్బులు మేము సంపాదించుకుంటుంన్నా.., మీకోసం టాక్సులు కట్టి.. మీ పిల్లల్ని మేము పెంచి.. మీ  చదువురాని వేలిముద్రగాల్ని.. వాళ్ళ కొడుకుల్ని పోషించి.. మీ.., మీ.., అన్ని చేస్తే.., ఇంకా ఎదో కావాలి.. ఇంకా ఎదో తీసేసుకోవాలి.. ఇంకేదో దోచేసుకోవాలి.., ఏముంది మాయ్యా తీసుకోటానికి?, ఏముందని విరిగిన దాన్ని ఇంకా విరగ్గొడతారు..  విరిగి విరిగి పాకలేని ఈ ప్రాణికి జోకు ఎసెమ్మెస్లు ఎందుకు మాయ్యా పంపిస్తారు. మళ్ళి నవ్వొస్తుంది మాయ్యా.. నవ్వొస్తుంది.     

చదువుకున్నోడికన్నా షావుకారు మెరుగన్నారు.., ఇప్పుడు వాడి పనేమన్నా బాగుందా అంటే అదీ అంతంత మాత్రంగానే ఉంది.. వాడు కట్టిన మామలు.. తాతలు లేక్కతేలక వాడి తికమకలో వాడున్నాడు..., బిత్తర చూపులు చూస్తూ నేను పేదోడినే బాబయ్యా అంటున్నాడు..,  మరి మాయ్యా.. వాడికీ ఎస్సెమ్మెస్ వచ్చింది గాందా.. ఇంకా నువ్వు చెప్పే పేదోడెవడో.. నువ్వు చెప్పే కుంపట్లో నిప్పు స్కీమేందో.. ఎవరికోసమో అస్సలు సమజైతలేదేంది మాయ్యా.

మళ్ళి నవ్వొచ్చిందండోయ్.. నవ్వొచ్చింది.., ఈ సారి నవ్వెందుకు వచ్చిందంటే.. మొన్న జరిగిందొకటి గుర్తొచ్చింది.

ఏ రోగమన్నా వస్తే సర్కారీ ఆసుపత్రిలో కుక్కకూడా కాలెట్టదు కదా, మరి ఒకవేళ కాలు పెడితే కాలేయం తీసేసి.. కిడ్నీలు కొట్టేసి బాడినే మాయం చేసేస్తారని భయం కదా.., ఆ భయంతో ఒకవేళ ప్రవేటు ఆసుపత్రిలో చేరితే.., లేని గర్భానికి.. సీమంతం చేసి.. పురుడు పోసి.. నామకరణం చేయించుకోవాలి అంటే చాలా డబ్బులు కావాలి కదాని..  వస్తుందో రాదో తెలియని రోగానికి ముందే భయపడి మెడిక్లెయిమ్ పాలసీ కొనుక్కుంటుండగా.. మొత్తం ఫ్యామిలికి పదివేలండి.. ఇది కొంటే మీకు మీ మాయ్య గారు కాస్త ఇన్కంటాక్సులో రాయితీ కూడా ఇస్తారు అన్నారు, తీరా కట్టాకా పదివేల పాలసీకి  ఒక పన్నేండు వందల రూపాయలు ఎక్కువ కట్టించుకుని ఇది మీ మాయ్యగారు తీసుకోమన్నారండి.. దీన్ని సర్వీస్ టాక్సని అంటారండి, అని సెలవిచ్చారు.

అక్కడికక్కడే  నీబొమ్మ కనపడిందిపోయింది మాయ్యా..!, నువ్వు ఇవ్వలేని దానీకోసమే నేను కొనుక్కుంటున్నా.. అందులో నువ్వేమి సర్వీసులు ఇచ్చావని మళ్ళి నా నడ్డిమీద తన్నుతావు మాయ్యా.., నువ్విచ్చిన దాన్ని నమ్ముకోవాలంటే ఇంకా భయంగానే ఉందే..  నాకున్నది ఒకటే కాలేయం.. రెండే కిడ్నీలు కదా!

నువ్వు ఇవ్వనిదానికోసం నేను కట్టుకుంటుంటే.. అదేదో ఇంకా తగ్గించి ఇస్తానని ఆశ పెట్టి, ఇప్పుడు ఇంకా ఎక్కువ లాగేసుకుంటావా.., ఇంతకీ నాకు లాభమా నష్టమా.. ఏమోచ్చిందో, అర్ధం కాలేదు., ఏంటో!, గుడ్డోడి పెళ్ళికి మూగ పురోహితుడు మంత్రాలు చదువుతుంటే.. చేయ్యిలేనోడు డోలక్క్ వాయించినట్టు.. నువ్వు చేసేదంతా కన్ఫూజన్ కన్ఫూజనుగుందేంటి మాయ్యా!

వాట్సాప్.. టింగ్ టిటింగ్

టింగ్ టిటింగ్ అని మోగింది ఫోను.. వాట్సాప్ నుండి ఎవడో ఎదో పంపించినట్టున్నాడు అని తెరచి చూస్తే.. పొలో మంటూ నాలుగు గ్రూపుల్లో నన్ను ఇరికించేసి, మెసేజ్ మీద మెసేజ్ లు పంపించేసి నా నెంబర్ వాడేసుకుంటున్నారు.., సార్.. కిలో ఇరవై మాత్రమే.. ఇప్పుడే వస్తే కిలో పదిహేను.., మావి ఫ్రెష్.., మావి సూపర్ ఫ్రెష్.., మీకు మాత్రమే సూపర్ ఆఫర్, అని నాలుగైదు ఫోటోలు కూడా పంపించేసారు.. అవి డౌన్లోడ్ ఐపోతున్నాయి..., జస్ట్ ఒక్క లైక్ పంపించండి చాలు.. మీ ఇంటికి ఒక కిలో పంపిస్తా టమాటాలు అన్నాడు, టమాటాలా...!!, ఏంట్రా ఇదంతా అని చూస్తే ఇంకేముంది.. మా సందు చివర కూరగాయలోల్లు కొత్తగా వాట్సాప్ గ్రూపు తయారు చేసారంట.. అందులో నా నెంబర్ ని.. నన్నూ అడ్డంగా వాడేస్తూ.. మార్కెటింగ్ చేసేస్తూ.. కొత్త కొత్త ఆఫేర్లు పంపించేస్తున్నారు. చస్స్.. కూరగాయలోడు కూడా నా నంబరు వాడేసాడు.. అని తలపట్టుకుని ఫోను పక్కన పెట్టేసాను..

మళ్ళి టింగ్ టిటింగ్.. టింగ్ టిటింగ్.., ఛ వీళ్ళు వదిలేలా లేరు అని ఫోను తీసిచూస్తే.. మోగింది ఫోను కాదు.. కాలింగ్ బెల్లు.., ఇప్పుడెవడు మళ్ళి.. అనుకుని తలుపు తీసి చుస్తే.. బుట్టతో నిలబడి వున్నాడు సందు చివరి కూరగాయల హీరో.., ఇదేంటి నేను లైక్ పంపలేదు కదా.. నాకొద్దు.. అన్నాను.., మీరు కాదు సర్ మేడం గారు ఎప్పుడో నాలుగు లైక్ లు పంపారు సర్ అందుకే నాలుగు కిలోలు తెచ్చాను.. అని బుట్ట సోఫా ఫై పెట్టేసి వెళ్లిపోతున్నవాడిని ఆపి.. తీసి చూపించు.. ఎలా ఉన్నాయో చూడొద్దా.., అని అడిగితే బుట్ట విప్పి చూపించాడు.., అందులో సంగం పైగా బాగాలేదు.. అదేంటి.. ఫ్రెష్ అని మంచి మంచి ఇమేజ్ లు పంపావు.. అవి ఇవి కాదా అన్నాను సీరియస్ గా.., అదేంటి సార్ అన్నీ తెలిసినోళ్ళు  మీరు కూడా అలాగంటారు.. వాట్సాప్ డిస్ప్లే పిక్చర్ లో ఉన్నంత అందంగా బయట జనాలు ఉంటున్నారా చెప్పండి.., లేదు కదా!.., అలాగే ఇదీను.. అని నవ్వుతూ వెళ్ళిపోయాడు.  ఓరి.. నీ.. వాట్సాప్ గ్రూపులో కుళ్ళిన తమాటాలు పడా అని తిట్టుకుని వదిలేసాను.

మళ్ళి టింగ్ టిటింగ్.. సార్.. సీట్ ఖాళీ అయ్యింది.. త్వరగా వచ్చేయండి.. అని బిల్డింగ్ కింద ఉన్న కటింగ్ షాప్ వాడు మెసేజ్ చేసాడు.. ఖాలిగా ఉన్న సీట్ ఫోటో.. ఇంతకు ముందు వాడికి కటింగు చెయ్యగా మిగిలిన వెంట్రుకలు జూమ్ చేసి తీసిన ఫోటో పంపించాడు.. అవి డౌన్లోడ్ అయ్యేలోపు నేను వెళ్ళాలి అని త్వర త్వరగా పరుగుపెట్టి.. నేను నా రన్నింగ్ సెల్ఫీ ఒకటి రిప్లై పంపించి, హెయిర్ కట్ కోసం కుర్చీలో కూర్చున్నాను.. ఈయన ఎవరు??, ఫోటోలు తీస్తున్నాడు అని.. పక్కనే కింద పడుతున్న వెంట్రుకల్ని కూడా వదలకుండా ఫోటోలు తీస్తున్న వాడిని చూపించి.. అడిగాను. వాడు నా సండే స్పెషల్ ఎంప్లాయ్ సార్.. తరువాత క్యు లో ఉన్నవాళ్ళకు స్టేటస్ పంపించటానికి పెట్టుకున్నా.. సండే ఎక్కువ మంది వస్తారు కదా సార్.. స్టేటస్ పంపిస్తూ ఉండిపొతే.. ఇక్కడ అసలు పని అవ్వటంలేదు అని.. ఇలా చేశా అని గర్వంగా కాలర్ ఎగరేసాడు కటింగ్ మాస్టర్.., ఓహో.. ఇందాకా జూమ్ వెంట్రుకలు క్రియేటివిటీ వీడిదేనన్న మాట అనుకుని నోరుమూసుకుని కూర్చున్నాను.

అరగంట కటింగ్ తరువాత బయటకు వచ్చేటప్పటికి వేయ్యా నాలుగువందల నలభై మెసేజ్ లు వాట్సాప్ లో నా గురించి ఎదురు చూస్తున్నాయి.. అవన్నీ చదివి రిప్లై ఇచ్చేసరికి ఇంకొక అరగంట పట్టేసింది..

ఇంటికి చేరి స్నానం చేసి, హమ్మయ్యా అని కాసేపు నడుం వాలుస్తుండగా.. మళ్ళి టింగ్ టిటింగ్.. టింగ్ టిటింగ్.., సార్ మీ బైక్ సర్వీసింగ్ ఐపోయింది వచ్చి తీసుకెళ్ళండి అని మెసేజ్.. శుబ్రంగా కడిగేసున్న నా బైక్ ఫోటో పంపించాడు బైక్ సర్విసింగ్ వాడు.., నాలుగు లైక్ లు రిప్లై కొట్టి వాడు చూసాడు అని కన్ఫర్మేషన్ టిక్ లు.. నీలం రంగులోకి మారాక.. బైక్ తెచ్చుకోటానికి బయలుదేరాను.

ఈ పనులన్నీ అయిపోయేసరికి .. సాయంత్రం ఐదు అవుతుంది.. మళ్ళి టింగ్ టిటింగ్.., సండే సండే అని పేరుకే గానీ ఈ రోజే ఎక్కువ పనులు.. అని మనసులో అనుకుంటుంటే.. ఇదేదో స్టేటస్ కి బాగుంటుంది అని.., “ఓ, అప్పుడే ఐదు.. ఇంకేముంది సండే.. అయిపోయింది రోజు..”, అని వాట్సాప్ స్టేటస్ మార్చాను..,ఛీఛీ.., ఇవ్వేళ ఏమి చెయ్యలేదు.. వాట్సాప్ తప్ప.. అనుకుంటూ, వచ్చిన మెసేజ్ ఓపెన్ చేసి చూస్తే.. గుడ్ మార్నింగ్.. ఇట్స్ సండే.. అని ఒక పది మెసేజ్ లు.. ఇప్పుడే పొద్దు పొడిచినట్టుంది వీళ్ళంతా ఎవరబ్బా అని చూస్తే.. వాట్సాప్ అమెరికోల్ల గ్రూప్ లో పొద్దున్నే లేచి కాఫీ కప్పులు పట్టుకున్న సెల్ఫీ పంపించారు జనాలు.. బాగానే ఉంది సంబడం.. మాకు ఇక్కడ ఇప్పుడే “మండే”.. అని రిప్లై కొట్టి.. వాడిపోయిన నా డిప్ప కటింగ్ మొహం పంపించాను.. టింగ్ టిటింగ్ అంటూ వంద లైకులు పడ్డాయి.., “ఓరినాయనో.. ఏసాలో.. డిప్ప కటింగు కి వంద లైక్ లు..” అని మళ్ళి స్టేటస్ మార్చాను..

కొత్తగా ఎదో గ్రూప్లో మళ్ళి నా నెంబర్ వాడేసారు.. నర్సరీ చదువుతున్న మా పిల్లాడి ఫ్రెండ్స్ అంతా ఒక గ్రూప్ అంట.. వాళ్ళకు ఫోన్ లేదు కాబట్టి వాళ్ళ పేరెంట్స్ పిల్లాడి సెల్ఫీ పంపిస్తే మనం మన పిల్లాడి సెల్ఫీ రిప్లై ఇవ్వాలి.. దే...వుడా..

ఎప్పుడో రైల్లో కలిసిన వాళ్ళంతా ఒక గ్రూపు.., అందులో చిన్న గేమ్ ఆడుతున్నారు.. అప్పుడు మనం ఏ బెర్తులో ఎవరు కూర్చున్నామో చెప్పుకోండి చూద్దాం.. వారి.. దే...వుడా.., చిన్నప్పటి క్లాస్సులో ఫస్ట్ బెంచ్ వాళ్ళంతా ఒక గ్రూపు.. లాస్ట్ వాళ్ళంతా ఒక గ్రూపు.. అన్నిట్లోనూ నా నంబరు వాడేసారు.. అన్నిట్లోనూ నేనా.. ఎదుకలా అంటే.. మేమేం మాట్లాడుకుంటున్నామో నీకు తెలియాలీ  కా...దా...

జువేలరి షాప్ వాడినుండి మెసేజ్ మేడం మీకు ఈ డిజైన్లు పంపించామన్నరండి.. లైక్ కొడితే డెలివరీ చేసేస్తా.. అని.. చేసేస్తావు బాబు నీకేంటి.., రేపు క్రెడిట్ కార్డు వాడు బిల్లు పంపిస్తే .. కట్టడం మానేసి వాడికి కూడా లైక్ పంపించనా... అని వాడికి రిప్లై కొట్టి వాడిని డిలీట్ కొట్టాను..

రాత్రి ఎనిమిదింటి వరకు గుడ్ ఈవెనింగ్ మెసేజ్ లు.. ఆ తరువాత ఒంటిగంట వరకూ గుడ్ నైట్ మెసేజ్ లు.. వీడియోలు.. అన్ని అయిపోయి దుకాణం మూసేసి పడుకుంటే.. మళ్ళి పొద్దున్నే.. టింగ్ టిటింగ్, టింగ్ టిటింగ్..

గుడ్ మార్నింగ్.. ఇట్స్ మండే.., చిచ్చీ... నా వాట్సాప్, నాక్కూడా ఎక్కడో “మండే”.

నా బంగారుకొండ...

గుండె వేగంగా కొట్టుకుంటుంది.. ఒళ్ళంతా ఒణుకుతుంది.. పట్టిన చెమటలో పీకల్లోతు మునిగిపోయినట్టు  ఉన్నాను.. గొంతెండి పోతుంది.. మాటలు రావటంలేదు.. అయినా ఓపిక తెచ్చుకుని అరిచాను.. బిగ్గరగా అరిచాను.. పైకప్పు ఎగిరేలా అరిచాను.. పొలికేక పెట్టాను.. ఒక్క ఉదుటున మంచమ్మీద నుండి లేచాను.. చుట్టూ చూసాను.. అంతా చీకటి.. చిక్కని చిమ్మ చీకటి.. చిన్న దీపం కుడా కనపడని చీకటి.., ఎక్కడున్నానో తెలియని చీకటి.. చేతిదగ్గర ఉన్న స్విచ్ వెతికి బెడ్ లైట్ వెలిగించాను.., నేను నా గదిలోనే ఉన్నానా.. నేను పడుకునే వున్నానా.. గుండె ఇంకా కొట్టుకుంటూనే ఉంది.. ఒళ్ళు వణుకుతూనే వుంది..  ఏమో మరి... ఎందుకో మరి.. గుర్తురావటంలేదు.., ఇదంతా కలా.. కలేనా?, పీడకలే అయివుంటుంది.. కొద్ది కొద్దిగా గుర్తుంది.., అవును ఇప్పుడు గుర్తొస్తుంది.. అదిగో అదుపు తప్పిన లారి.. రోడ్డుపై నేను వెళుతుండగా.. అదుపులేని లారి.. నా ఎదురుగా వస్తుంది.. వచ్చేస్తుంది.. నేను చూస్తూ నిలబడే ఉన్నానే.. ముందుకు కదలటంలేదే.. కాళ్ళు అతుక్కుపోయాయా.., మెదడు మొద్దుబారిపోయిందా.. వచ్చేసింది.. నా పైకి వచ్చేసింది.., ఇంతలోనే నాకు మెలకువ వచ్చేసింది.. వచ్చేసింది.. తృటిలోనే ప్రమాదం తప్పేసింది.. ఇది నిజంగానే  పీడకల.. నిజమైతే ఏమైపోదును.. నా వాళ్ళు ఏమైపోదురు.. నా బంగారుకొండ ఏమైపోదునో.. ఉహించాలంటేనే కష్టంగా ఉంది..

మంచినీళ్ళు తాగాను.. మొహం తుడుచుకున్నాను.. పక్కకు తిరిగి చూసాను.. నా బంగారుకొండ ముడుచుకుని పడుకునే ఉంది.. మెత్తని జుట్టులో మొహం దాచుకుని బుద్ధిగా పడుకుంది.. నేను తిడితే కోపంలో మాట్లాడకుండా కూర్చున్నట్టు బుంగ మూతి పెట్టి పడుకునుంది.. ఏంత ముద్దుగా పడుకునుందో.. నా బంగారం..

నా దిష్టే నీకు తగిలేలా ఉంది..

నా ముద్దుల పట్టివి నిన్ను కొట్టాలని ఎలా అనిపించిందో.. నాకు చేతులెలా వచ్చాయో.., నిన్నెంతలా తిట్టానో.. నాకు నోరెలా వస్తుందో.., బూట్లు సరిగ్గా వేసుకోలేదని కసిరాను.. చెప్పిన మాట వినవని ఉరిమాను.. ఒక్క క్షణం కుడా నీకు కుదురుండదని అరిచాను.. నేను పనిలో ఉండగానే నీకు అన్ని గుర్తొస్తాయా.. అని కోప్పడ్డాను.., సరిగ్గా తినలేవని.. సరిగ్గా వినలేవని.. సరిగ్గా ఉండలేవని.. గోడల మీద గీస్తావేందుకని.. ఇల్లంతా బొమ్మలు విసురుతావని.. నీకు అన్నిటికి తిట్లే.., నిలుచుంటే.. సరిగ్గా నిలబడలేవా అని.. కూర్చుంటే.. సరిగ్గా కుర్చోలేవా అని.., ఆడుతుంటే.. బయటకు పోతావా అని.. నీకు అన్నీ తిట్లే.. నీకు తిట్లే తిట్లు.

ఇన్ని తిట్టినా నీకు నామీద కోపంలేదు.. నేనంటే ప్రేమ పోలేదు.. ఇప్పుడు నిద్రలో కూడా.. “ఐ లవ్ యు నాన్నా..” అని కలవరిస్తుంటే.. నాకు ఏడుపొస్తుంది.. కన్నీళ్ళు ఆగటంలేదు.. నేను ఎందుకు తిడుతున్నానా అనిపిస్తుంది.. ఈ చిన్ని మనసుని ఎందుకు నా తిట్లతో పొడుస్తున్నానా అనిపిస్తుంది.. నేను మర్చిపోతున్నాను..

అవును నువ్వు చిన్న పిల్లవని మర్చిపోయాను.., నీ పెద్ద పెద్ద మాటలు విని కాబోలు.. ఎదిగిపోయావని అనుకుంటున్నాను.. చిన్నదానివని మర్చిపోతున్నాను.. అందుకే మాటిమాటికీ తిడుతున్నాను.., ఇంత వయసొస్తుంది ఇదీ తెలియదా అనుకుంటున్నాను.. నా బుజ్జి కన్నవని మర్చిపోయాను.. అవును నేను నీ వయసు మర్చిపోతున్నాను.. నాలానే నువ్వు ఉండాలనుకుంటున్నాను.. నా అంత అయిపోయావని అనుకుంటున్నాను.. నువ్వు ఇంకా నా బుజ్జి కన్నవేనని.. నేను మర్చేపోయాను..

నా పీడకల నిజమని ఎంత భయపడ్డానో.., భయంతో ఎంత వణికిపోయానో.. నేను లేకపోతే ఏమైపోతావో.. నేను ఉహించగలనా అది.., లేదు.. నేను నిన్ను వదిలి ఎక్కడికి వెళ్ళను.., నువ్వు నా బంగారు కొండవి..  ఇకపై నిన్ను కోప్పడను.. నువ్వు నా బుజ్జి కన్నవని  మర్చిపోను.., నీ మాటలు నన్నింక మోసం చెయ్యవు.., చెయ్యలేవు.. నువ్వెప్పుడూ.. నాకు చిన్న పిల్లవే.. నా బుజ్జి కన్నవే.. ఇదింక మర్చిపోను.. మీ నాన్న ఇది మర్చిపోడు