వర్షం...

ఆకాశంలోనుండి చినుకులు చిటపటమంటూ నేలపై రాలటం ఒక అద్బుతం. ఎండవేడికి కొలిమిలా కాగికాగివున్న నేలపై ఆ చినుకులు రాలి.. అప్పుడు వచ్చే మట్టివాసన ఇంకా మహాద్బుతం. పొద్దున్నుండీ ఎండవేడికి తట్టుకోలేక చలిమర గదుల్లో దాక్కుని.. బయట టీ తాగుదామని ఆఫీసునుండి బయటపడ్డ మాకు వర్షం దర్శనమిచ్చి మంచి ఊరటకలిగించింది.

ఒక్కసారిగా వర్షాన్ని చూసి బయటకొచ్చి చినుకుల్లో తడవాలనిపించలేదు.. ఆఫీసు బిల్డింగ్ కింద నిలబడి.. వెళదామా వద్దా అని ఆకాశంవైపు దొంగచూపులు చూస్తున్నప్పుడు.. మేఘంనుండి విడివడి.. గాలిలో జారుడు బల్లమీదజారినట్టు జారుకుంటూ.. నేలను తాకటానికి తహతహలాడుతూ.. వేగంగా దూసుకొస్తున్న ఓ చినుకు. అప్పటిదాకా వర్కుతో వేడెక్కిపోయివున్న నా బుర్రమీద టప్ అని పడి.. పెనంమీద పడిన నీటిబొట్టులాగా బుస్ అని శబ్దంచేస్తూ వేడికి ఆవిరైపోయింది. ఆవిరైపోయిన చినుకు.. నాబుర్రలోవేడిని ఆవిరిచేసేసింది. మెదడు చల్లబడింది.. తనువు జలదరించింది.. నరనరాల్లోకి చలి చేరి పులకరించింది.

ఆహా! ఆకాశంలోంచి నీళ్ళు.. చినుకులుగా రాలటమేమిటి. రాలిన చినుకులు మనల్ని తాకటమేమిటి.. మనసును తనువును చల్లబరచడమేమిటి.. ఇది నిజంగా అద్బుతమే.

కాసేపటికి ఏదోవంకతో మళ్ళీ వర్షంలో తడిచాను. వాతావరణం చల్లబడగానే నాలుకకు ఏదోకటి కారంకారంగా వేడివేడిగా తగిలితే కాస్తబాగున్ననిపించింది. ఆ ఊహ మనసులోకొచ్చేసరికి ఆత్మారాముడు ఆకలి కేకవేసాడు. మావూళ్ళో వర్షంవస్తే చెట్టుకింద తోపుడుబండిపై బజ్జీలేస్తున్న దుకాణం పక్కనే సైకిలు ఆపి. అప్పుడే వేడివేడిగా వేసిన మిరపకాయబజ్జీలు ఎప్పుడు వాయ దింపుతాడా.. పేపరుపైపెట్టిన విస్తరాకుమీద ఎప్పుడేస్తాడా.. పొగలుకక్కుతున్న వాటిని.. ఉఫ్ ఉఫ్ అని ఊదుకుంటూ ఎప్పుడుతిందామా అని ఎదురుచూడటం గుర్తుకొచ్చింది.

కానీ ఇక్కడ మిరపకాయబజ్జీలు లేవే.. సరేలే అలావెళ్ళి వేడివేడి వడాపావ్ నే మిరపకాయబజ్జీ అనుకుని తినేద్దామని ఆ బండివైపు అడుగేసాను.. అక్కడున్న జాగాలో వేడివేడి పొగలుకక్కుతుంటే బజ్జీ గరమ్ గరమ్ గా వేస్తున్నాడేమో అనుకున్నాను. ఎండాకొండా వానాగీనా ఏదొచ్చినా ఆనందిస్తూ.. ఎప్పుడూ రడీమేడ్ గా జేబులో దొరికే సిగరెట్టుముక్కలెలిగించేసి.. పొగతో రింగులు సృష్టిస్తూ  మూసేసివున్న వడాపావ్ దుకాణంముందు కాల్చి కాల్చి.. చీల్చిచండాడేస్తున్నారు పొగరాయుళ్ళు.

అంతేలే!!, వానలో గెంతటం కప్పకానందం అయితే.. ఆ వానలో కాగితంపడవలేసి ఆడుకోవటం పిల్లలకానందం. మనకేమో వేడివేడిగా తినటం ఆనందం.  వీళ్ళకు కాల్చిబూడిదచేయటం ఆనందం. ఎవడానందం వాడిది.

ఏదొకటిలే వేడివేడిగా అని.. బాగాటోస్ట్ చేసిన సాండ్విచ్ తిని ఆనందించి.. ఆత్మారాముడ్ని సంతృప్తి పరచాల్సొచ్చింది.

చీకటిపడినా వదలలేదు వర్షం. సందెకాడొచ్చిన చుట్టం.. వర్షం త్వరగా వెళ్ళరని సామెత. అవును మరి సాయంత్రం వచ్చిన చుట్టం ఎలావెళతాడు పాపం. ఇంత రాత్రివేళేం వెళతారులేండి ఇక్కడేవుండండి అని మనమెప్పుడంటామా అని ఎదురుచూస్తుంటాడు. అలా మనం అనగానే మొహమాటపడి.. భోజనానికి కాళ్ళుకడుక్కుంటాడు.

మరి చుట్టం సంగతి సరే సరి.. వర్షం సంగతో..!!, సాయంత్రం వచ్చే వర్షం ఎందుకు త్వరగా వెళ్ళదో నాకు తెలియదుగానీ.. నిజంగా!!, సాయంత్రం కురిసిన వర్షం కాస్త జోరుగానూ హుషారుగానే కురుస్తుంది, పగటివెలుగులో కనిపించడానికి సిగ్గుపడేమో?, రాత్రి చీకటిలో దోబుచులాడటానికేమో? ఏమో.. ఏమోమరి. ఎందుకో ఆ వర్షపుజోరు.

తొమ్మిదయ్యింది.. ఇంకా వర్షం. అసలే రెయిన్ కోట్ పెట్టుకోలేదు.. ఊహించని తొలకరి జల్లుకదా!. ఎలాగా అని ఆలోచించాను. ఏదోలా లాగించేద్దాం అనిపించింది.. బండి స్టార్ట్ చేసాను. చలిగావుంది. వణుకొస్తుంది. అయినా ఆగాలనిపించలేదు. ఆఁ.. తడిచేదాకా అంతేలే.. అనిపించింది. వర్షంలో ఒక్కసారి తడిస్తే చలీవుండదూ వణుకూవుండదు. జుమ్మని బండి లాగించి వర్షంలోకి వచ్చాను. నిట్టనిలువుగా పడుతున్న చినుకులు కాస్త నాకెదురొస్తున్నట్టుగా వంపుతిరిగాయి.

ముత్యాలు గాలిలో ఎగురుతున్నట్టున్నాయి. ఆ ఎగుతున్న ముత్యాలు నన్నుముద్దాడుతున్నట్టున్నాయి. చిన్న చిన్న నీటి ముద్దలు.. అవి పెడుతున్న చల్లచల్లనీటి ముద్దులు. అందమైన ముత్యాలు.. అవిచ్చే చల్లటి ముద్దులు. ఆహా!..మరళా అద్భుతం. మహాద్బుతం.

వర్షంలో నేను వెళుతున్నప్పుడు టప్ టప్ అని చినుకుచేసే శబ్దం. ఆగినప్పుడు చెవులు హోరెత్తించేలా.. హోరున శబ్దం. రోడ్డుపైన గుంటలో ఆ చినుకుపడి డుబుక్కున నీటిలోమునిగి అది చేసే సంగీతం. ఆ సంగీతానికి అనువుగా ఆ నీరు తరంగాలుగా కదిలి చేసే నాట్యం. ఆ సంగీతాన్ని వినటానికనినా బైక్ ఇంజను కాసేపు ఆపుచేసాను. నా ముందే ఇంకో బైకొచ్చి ఆగింది. ఆ బైకు వెనకాలవున్న డేంజర్ లైటు ఆ గుంటనీటిలో కుంకుమ జల్లింది. సిగ్నల్ ఇండికేటర్ అప్పుడప్పుడూ వెలుగుతూ పసుపురంగు జల్లుతుంది. సిగ్నల్ పడ్డాకా బైకులన్నీరోడ్డుపై కుంకుమ రాసుకుంటూ వెళ్ళిపోతున్నాయి. వెనుకకు తిరిగి చూసుకున్నాను గానీ కనబడలేదు. నా బైకూ వెనుక కుంకుమ రాస్తున్నట్టేవుంది. భలేగున్నాయి ఈ రంగులు. రాత్రిలో వర్షంతీసుకొచ్చిన రంగులు. ఇదో అద్భుతం.

అన్నీ రెండుగా.. కనిపిస్తున్నాయి. పైనున్నవీదిలైటు రోడ్డుమీదకూడా వెలుగుతుంది. ఎదురుగావస్తున్న కారుకున్న లైటు.. రోడ్డుపై ఇంకో లైటు. రెండూ మీదకి దూసుకొస్తున్నాయి. రోడ్డు అద్దంలా మెరుస్తుంది.  చెత్తాచెదారం అన్నీ మెరుస్తున్నాయి.. మురికినీళ్ళుకూడా తళతళమెరుస్తున్నాయి. ఎటుచూసినా అద్దమే. అంతా అద్దమే. అద్దంమీద బండినడుపుతుంటే జారుతుందేమో అనిపిస్తుంది. పగిలిపోతుందేమోనని అప్పుడప్పుడూ ఆగిపోతున్నాను. కానీ అన్నిబైకులూ దూసుకుపోతున్నాయి. అదిచూసి నేనూమళ్ళీ ముందుకుసాగుతున్నాను.

అద్దంపై చినుకులు.. మసకబారిన అద్దంపై చినుకులు.. ఎటుచూసినా చినుకులు. టైమెంతయ్యిందో చూద్దామంటే నా వాచ్ అద్దంపైనా చినుకులు. ఆ చినుకులతో మసకబారింది.. తుడిచి టైముచూడాలనికూడా అనిపించటంలేదు. ఎంతసేపైనా ఇలానే తడవాలనిపిస్తుంది.