27, ఫిబ్రవరి 2010, శనివారం

తాతారావుగారి బెంజికారు




తాతారావుకు ఎప్పట్నుంచో కారుకొనాలని తెగమోజు. సిన్న సిన్న కార్లను
సూసినప్పుడల్లా.. "ఇదా.. ఎదవది.. నాలుగు లచ్చలు, ఇది కారేంటి..
జవ్వాది అంజిగాడి కిళ్ళీకొట్టు డబ్బాలా ఉంది.. కొంటేగింటే.. ఏబైలచ్చలు
పెట్టి బెంజు కొనాలిగానీ..., డబ్బాకార్లలో ఏముంటాదబ్బాయ్ దర్జా.."
అని అందరిదగ్గరా సెబుతుండేవోడు.

ఊళ్ళోవున్న కుర్రగాళ్ళతో ఎప్పుడూ వాదనకు దిగి "బెంజును మించిన కారు
పెపంచంలోనే లేదు, నాకు మీసాలు రానప్పుడ్నుండీ సూత్తన్నాను,
నాలుగు మార్లు ఢిల్లీలో కార్ల ఎగ్జిబిషనుక్కూడా ఎల్లాను..., నా కళ్ళముందే
బోకుల్లా తిరిగిన మీ బాబులంతా కొయిటాసొమ్ములు సంపాయించీ బాగా బలిసీ..
నిక్కర్లుమానేసి పేంటులేసుకునొచ్చిన పిల్లిమిసరకాయల్లారా..
నాకుసెప్తారేంట్రా.. మీరా?", అని అన్నిఇసయాల్లోనీ అందరికంటే ఎక్కువ
తనకే తెలుసునని సెప్పుకుంటంలో తాతారావుని మించినోడు
ఉభయగోదారిజిల్లాల్లో ఎవడూ ఉండుండడు.

పైకి "అవునురోయ్.. తాతారావుగారు సెప్పిందే కరెష్టురా..", అని
తలలాడించినా.. సాటుకెళ్ళి "ఛీ ఈ ఎదవ నోట్టో నోరుపెట్టినా కుక్కనోట్లో నోరుపెట్టినా
ఒకటే.." అనంతా తిట్టుకెళ్ళిపోయేవోరు.., తనేమీఇన్లేదన్నట్టు.. తానుపట్టుకున్న
కుందేలి నాలుగు కాళ్ళను ఎనక్కి కట్టేసి.. అసలు కాళ్ళేలేవు అని ఋజువుచేసే
తత్వం తాతారావుది.

అలాని ఊరిజనం పట్టించుకోకండా తిరిగే ఆసామాసి మనిషిగాదు తాతారావు.
పచ్చింగోదారి జిల్లా నిడదోలూ, కానూరు, ఉండ్రాజరం చుట్టుపక్కలున్న ఊళ్ళలో
మెరక.. పల్లం.. బీడు.. మాగానిల్తో కలుపుకుని.. మొత్తం ఇరవై ఎకరమూ..
సఖినేటిపల్లిలో ఐదారుసోట్ల ఎటుసూసినా ఐదెకరాల ఏకముక్కకి తక్కువగాకండా
అత్తోరు కట్నంగా ఇచ్చిందాంతో కలుపుకుంటే… సుమారు ఏభై ఎకరముంటాది
తాతారావుకి.

సఖినేటిపల్లిలో కాల్వగట్టుకి ఆనుకునున్న అరెకరంనేలలో బంగాళాపెంకుటిల్లు..
డూప్లెక్సు హౌసూ... చుట్టూ గెదెల సావిడీ.., మంచి పెసాంతమైన
వాతావరణంలో ఎండపొడ కూడా తాక్కుండా చుట్టూరా కొబ్బరిచెట్లతో
కప్పేసుంటాది తాతారావు ఇళ్ళు. ఎప్పుడో ఇల్లరికపల్లుడుగా వచ్చేసి ఇక్కడే
స్తిరపడిపోయిన తాతారావు, ఆ వూరి స్తితిమంతుల్లో వొకడుగావటం వల్ల,
అతని బలం, బలగం చూసి బయపడేవోళ్ళు ఎక్కువే ఉన్నారావూళ్ళో.

పిల్లాజెల్లాలేకపోయినా.. ఎప్పుడూ ఒక ఇరవై ముప్పై మంది పొలాళ్ళో
పనిచేయటానికి చేతికిందుండే పనోళ్ళు.. నలబైదాకా ఉండే పాడావులు,
గేదెల్నీ సూసుకోటానికి పదిమంది పాలేళ్ళు...
ఇష్టాన్సారంగా చిర్రుబుర్రులాడిపోతా ఎగరటానికి.. తిట్టింది పట్టానికీ...
తిండికి వంట్టానికీ అన్నట్టుండే.. ఇంటావిడ జయమ్మ.. ఈళ్ళందరితోనీ
కళకళ్ళాడిపోతుంటాది ఆ ఇంటి పరిసరపాంతాలు.

ఎంగిలిచేత్తో కాకినిదిల్చితే ఎక్కడ తినేసి బల్సిపోద్దో, తనకి ఎక్కడ
పుణ్యమొచ్చేద్దోని ఊర్లో ఎవడిగొడవా పట్టించుకోకండా..ఉండే తాతారావు,
కాకులు కావు కావుమనకుండానే.. పొద్దుపొడవకుండానే లేచి ఇంటి
గుమ్మానికి ఎడంపక్కనుండే ఖాలీత్తలంలో గుబురుగా పెరిగి..
పూతతో పిటపిటలాడుతున్న గున్నమామిడిచెట్టుకింద.. దారేపోయే వాడు
కనబడే ఇదంగా పడక్కుర్చీ ఏసుకుని.. కాలుమీదకాలేసుకుని వచ్చిరాని
తెలుగు కూర్చుకుంటా పేపరు సదువుతా... లంకపొగాకు సుట్ట నోట్టోపెట్టుకుని..
ఊరిసివరున్న ఆరుమిల్లోల్ల రైసుమిల్లు పొగ్గొట్టంలా పొగొదుల్తా కనబడ్డకుర్రోన్ని
కేకేసి.. రాములోరి గుడిపై మైకుసెట్టులాంటి వాయిసుతో ప్రశ్నలమీద ప్రశ్నలేసి
కుల్లబొడిసేసే తాతారావు ఇంటి సందులోకి రావాలంటే అందరూ
బెంబేలెత్తిపోతుంటారు.

మూన్నెళ్ళకోసారి మగతాలకిచ్చేసిన పచ్చింగోదారి పొలం పనులు
సూసుకుంటానికని పదిపదిహేనురోజులు ఊళ్ళోలేనప్పుడు తప్ప
తాతారావు కబుర్లబాధ పల్లేక ఆ దొడ్లో పిట్టకూడా వాలటానికి
భయపడిపోతుంటాయి.

ఒకేళ తప్పుజారో.. మరిసిపోయో ఎవడైనా ఆ ఈదిలోకొచ్చి తాతారావు
కంటికి సిక్కాడా అంతే సంగతులు.. పిలిస్తే ఎల్లాల్సిందే., ఎళ్ళామా ఊళ్ళోవోళ్ళ
రాజకీయాలు కాన్నించి రాసలీలలొరకూ.., గుళ్ళో రాంభజనలు కాన్నించి...
పేటలో రచ్చబండ ఇషయాలవరకూ మెరకీది.. పల్లపీది ఇషయాలన్నీ.. ఏది
బుర్రలోకొత్తే అది గుచ్చి గుచ్చి అడిగి మొత్తం కనుక్కునే దాకా ఇడిసిపెట్టడు.

ఒకేళ ఎవరైనా "తెల్దండే..!", అన్నారా.. "ఏరా.. ఇయ్యన్నీ తెల్సుకోకండా
ఏం సెక్రాలు దొర్లించేత్తున్నావురా తొత్తుకొడకానీ..", లాంటి తిట్లు
తినాల్సొస్తాదేమోనని నోటికొచ్చింది సెప్పేసి బయటపడేటోళ్ళు కొందరైతే...
ఆడనుండి ఈడకీ ఈడనుండి ఆడకి.. టాపిక్సులు మార్సేసి ఎదోటిమాటాడేత్తా
బోల్తాకొట్టించేసేటోళ్ళు కొందరు. ఇలా అందరి బుర్రల్లోవున్నాగుంజును
బుర్రకొట్టకుండా బుర్రగుంజు తిన్నట్టు తినేత్తా కాలచ్చేపం చేసేత్తుంటాడు
తాతారావు.

ఓరోజు బాగా పొద్దుగూకినేల... వారంరోజులకితమే పుట్టి.. నల్లగా
నిగనిగలాడిపోతావున్న పెయ్యిదూడ.. పడతాలేత్తా కట్రాడుక్కట్టేసిన
తల్లిపొదుగులో పాలుకుడవటానికి ఎల్తున్న సమయంలో..
పాలేరు ఈరిగాడు.. గోదారిలంకల్లో మడిచేలు తొక్కుకుంటా
రంకేసుకొచ్చే నల్లాంబోతులాగా పరిగెత్తుకుంటా ఏసిన రంకెకి
బెదిరిపోయి.. పాకలోంచి దొల్లుకుంటా పక్కనున్నపేడగుట్టపై
పడిపోయింది.

పరుగుతీసి తీసి.. ఒక్కమారు బ్రేకేసిన చెఱుకు ట్రాట్టరులాగా
ఊగిపోతా తాతారావు కూర్సున్న పడక్కుర్చీ దగ్గర ఆగి.
"అయ్యగారో..! మన బెంజుకారొచ్చేసిందంటండే. ఇప్పుడే పల్లపీదిలోఉండే
ఎమ్మర్వో ఎంకటేస్వర్లుగారబ్బాయి సర్సాపురంనించీ.. పంటిమీద వత్తా
చూసారంటండే.., కారుమీదేనేమోననీ..ఆరిని ఇవరం అడగ్గా..
సఖినేటిపల్లి తాతారావుగారింటికే దెలిబరీ ఇస్తన్నాం... ఇంకో అరగంటలో
వచ్చేత్తందాని.. కాతంత ఆయనకి సొప్తారాని మీకు సొప్పమని
సొప్పేరంటండే...", అని ఆయాసపడిపోతా చెప్పేడు పాలేరు ఈరిగాడు.

అదియిన్న తాతారావు మీసంమెలేసి తొడగొట్టినంతపనిచేసి, జారిపోతున్న
పంచెను ఎగ్గట్టి.. ఉక్కసారిగా పడలక్కుర్సీలోంచి లేసి "పదరా ఈరిగా..
సరంజామా చెయ్యాలి.. మొత్తం ఈ గోదారిపక్క గామాల్లో అందరికీతెలిసేటంత..
దుమ్ములేచిపోవాలా.. ఎంత ఖర్సైనా పర్లేదు.. నువ్వు ఆ పన్లోవుండు..“,
అని ఈరిగాడికి పురమాయించాడు...

"ఒరే పాపిగా...!, మనింటికి.. జనాలొత్తున్నారో.. ఆ మూలమొక్కలెక్కే...
ఓ ఇరవై కొబ్బరిబొండాలు దించరా... దావతకే.." అని
ఇంటెనకాలా గడ్డికోత్తున్న పాలేరు పాపాన్నకి పనొప్పజెప్పేడు.

కాసేపటకి.. ఊరుఊరంతా ఇటేపే నడిసొచ్చేత్తన్నారేమో అన్నట్టు..
చింతపిక్కరంగున్న ఇ-క్లాసు బెంజికారు ఎనకాల సంక్రాతి పెద్దపండుగరోజు
తోటల్లోకోడిపందాలు సూడ్డానికి పరుగెత్తుకొత్తొన్నట్టు గుంపులుగుంపులుగా
జనాలొచ్చేత్తన్నారు. కొబ్బరిసెట్లనీడా.. మద్దెమద్దెన ఎండా.. పడతా…
సేపలేటకెళ్ళొచ్చి.. అప్పుడే గోదారొడ్డుకు సేరుకున్న ఏటపడవలాగా తళతళా
మెరిసిపోతావొత్తన్న పడవంతకారుని సూసిన తాతారావూ.., ఇంటిబయట
పెహారీగోడవతల సెట్లకింద నీడల్లో పొదుగుడు కోడిపెట్టల్లా కునుకుతా నిలబడ్డ
సంబరాల్లోల్లకి మొదలెట్టండ్రా అన్నట్టు.. సైగచేసేడు.., అంతే అప్పట్దాకా
పెసాంతంగా వున్న ఆ పెదేసం.. అంతరేది లక్ష్మీనర్సింసామి తీత్తంలో
సంబరాల్లాగా.. సెలరేగిపోయిన పులిడాస్సులు... బుట్టబొమ్మలూ..
సన్నాయి మేళాలోల్ల... సిందులాటల్తో మోతెత్తిపోయింది..

అలా ఓ అరగంటగడిసాకా, ఊరసెరువులో ఖజానా బాతీదుకుంటా
వత్తాంటే తూటుమొక్కలు సైడైపోయి తప్పుకున్నట్టుగా తప్పుకున్న
జనాల్లోంచొచ్చిన కారు.. రైయ్యిమంటా.. వొచ్చి గున్నమామిడి
చెట్టునీడనాగింది.

ఆ కార్లోంచి బెంజికారు సింబలున్న సూట్లేసుకుని.. దొరల్దిగినట్టుగా..
నలుగుదిగేరు. తెల్లబట్టల్లో మిలమిలా మెరిసిపోతా..
మెల్లెపూలసెంటుకొట్టుకుని.., ఫాండ్స్ పౌడ్రు మెడనిండా తెల్లతెల్లగా
కనిపించేలా రాసుకుని.. పదేళ్ళకీ.. పచ్చకుందనాల్లా మెరిసిపోతున్న
బంగారుంగరాలూ.. మెడలో దున్నపోతు కాళ్ళకి బంధమేసేంత లావున్న
చెయినూ ఏసుకుని.. బెంజికారును చూసి.. ఆనందంపట్టలేక భూమికి
అడుగున్నర ఎత్తులో గాల్లోతేలతా.. నిలబడ్డ తాతారావును చూసి ఈయనే
కారుకొన్న పెద్దమనిషి అననుకుని.. “నమస్తే సార్.. తాతారావుగారంటే
మీరేనా అని.. “, అడిగాడు ఆ నలుగుర్లో ఒకతను.

“అవునమ్మా నేనే..., ఒరే.. కుర్చీలేసే... బొండాలుకొట్టి పట్రండ్రా..",
అని పనోళ్ళని కేకేసి.. “కాళ్ళుకడుక్కుందిరిగానీ.. రండే!”, అని
పెళ్ళికొచ్చిన మొగపెళ్ళోళ్ళమల్లే ఆహ్వానించాడు తాతారావు.

వచ్చినోళ్ళు.. కాళ్ళుకడుక్కుని.. చెట్టుకింద కుర్చీల్లో కూర్చుని
బొండాలుతాగటం మొదలుపెట్టాకా... "ఏంటండే... అసలు ఇన్పర్మేషన్
లేకుండానే పపించేసేరో...?, పంపేదానికి రోజు ముందు సెప్పమని
బుక్కుచేసినప్పుడు సెప్పేనండే..", అన్నాడు తాతారావు.. అందులో
ఒకతనకి దగ్గరగా కుర్చీలాక్కుని కూర్చుంటా...

“లేదుసార్.. నాలుగురోజులనుండీ మీరిచ్చిన ఫోన్ నెంబర్లకు
ట్రైచేస్తున్నామండీ, మీకు ఇన్ఫామ్ చేద్దామని.., కానీ ఏనెంబరుకు
కలవలేదండీ.. “, అని వినయంగా చెప్పాడు ఒకతను.

"ఆయ్.. అలాగాండే... ల్యాండేమో.. మొన్న కొబ్బరితీతలో కమ్మడిపోయి
తెగిపోయిందండే..., ఇంకా బాగవలేనట్టుందండే..., ఇకపోతే సెల్ నెంబరు
సరిగ్గా సిగ్నలుండిచావదండే.., అయ్యయ్యో.. ఫోనుచేసిచేసి.. బాగా ఇబ్బంది
పడిపోయింటారండే..." , అని తెగ బాధపడిపోయాడు తాతారావు.

“అదేంలేదుసార్... బాగాలేటయిపోతుందని.. డెలివరీచేసేసాం సార్”,
అని. వేరేఅతను చెప్పాడు..

"మంచిపనిచేసారండే.., ఇలా తెలీకోకండా వత్తానే బాగుందండే.. ",
అని మీసాలు దువ్వుకుంటా నవ్వాడు తాతారావు.

ఇంగిలీషులో ఎమన్నామాటాడే అవసంమొత్తాదని.. ముందుగానే ఊహించిన
తాతారావు.. ఆవూల్లోనే బోర్డస్కూల్లో పనిచేస్తున్న ఎంకటరత్నం మాస్టార్ని
పిలిపించుకొచ్చి.. ఎనకే నిలబెట్టుకున్నాడు. కారుగురించి దాని మెయింటేనెన్సు
గురించి చెబుతుంటే.. అదిచూసి బాగా గుర్తుపెట్టుకోండి.. అన్నట్లు ఎనకున్న
ఎంకటరత్నం మాస్టారేపు తిరిగి సైగచేత్తావున్నాడు.

కారున్జూసి.. ఉబ్బితబ్బిబ్బైపోయిన తాతారావుని.. వూరువూరంతా పొగడ్తలత్తో
ముంచేసి.. ములగసెట్టెక్కించేసి.., పెద్దపార్టీ ఇవ్వాలంటూ బుట్టలోపడేసేరు.

ఇక ఆవారంచివర్లో జనాలపట్టుమీద ఊరిసివర కొబ్బరితోటలో బోజనాలు,
సంభరాలు, రికాడ్డింగు డ్యాన్సులు ఏర్పాటుసేయించేడు.. తాతారావు.

పెద్దొరసనాటుకోడి మాసం, ఏటమాసం.. చించినాడ నుండి గుడ్డిపీతలు,
బొమ్మిడాయిలూ.. రావలు.. పులస లాంటి. పదేను రకాల నాన్ వెజ్
ఐటమ్సుతో ఏర్పాటుసేసిన భోజనాలు తినీ.., సంబరాలు సూసి జనాలు
తెగ సంబరపడిపోయారు.. , “ఒకాడపిల్లపెళ్ళిసేసినంత ఘనంగా చేసార్రా
తాతారావుగోరా.. “, అని ఎటుసూసినా సుట్టుపక్కనున్న అయిదు
గ్రామాలకు తగ్గకుండా మహా ఇంతగా సెప్పుకున్నారు..

ఓరోజు అంతరేది గుళ్ళో కారుకు పూజ్చేయిద్దామని రాములోరి గుళ్ళో
పూజారి శర్మగారిచేత ముహుర్తం పెట్టించి.. కారేసుకుని అంతరేది
బయలుదేరిన తాతారావు.. కూడా పాలేరు ఈరిగాడిని ఎక్కించుకున్నాడు.

"అయ్యగోరో... సీట్లేంటండే... దూదిపింజల్లా మెత్తమెత్తగా ఉన్నాయే..
భలేగుందండే బాబో...", అని ఈరిగాడనేసరికి.. మీసంమెలేసి
“మంరేంటనుకున్నావ్ బెంజికారంటే..”, అన్నాడు తాతారావు.

తాతారావుకి డ్రైవింగు కొత్తేమీకాదు.. పెద్దపెద్దగడ్డిమోపులూ.. చెరుకూ
ఏసుకుని.. గతుకులరోడ్డుల్లోకూడా తొనక్కుండా ట్రాట్టరునడిపిన
అనుభవముంది.., సొంతంగా కారులేకపోయినా.. కొత్తగాకనిపించిన
కారులన్నీ నడిపిచూసినోడె.. కాకపోతే.. ఇంకా అలవాటుగాని
కొత్తకారు కావటంతో కొంచెం ఊపుపులుగా లాగిస్తున్నాడు.., టర్నింగుల్లో
రోడ్డు మార్చిను దాటేసి పొలాల్లోకి పోనిచ్చేత్తా.. ఒక్కోసారి ఎక్కవ తిప్పేసి
వేరేపక్కి దూకించేత్తావున్నాడు..

ఇదంతా గమనించిన.. ఈరిగాడు.. “అయ్ బాబోయ్ అదేటండే..
తిరక్కుండా దూకేత్తాందా.. నన్నడిగితే ఈ పడవంతకారుని తిప్పటం
చానాకష్టమండే... మొన్న కొయిటానుండొచ్చిన గిరిగి పద్దనాబం
మనవడు ఆలుటోనో ఎటోనంటండే.. లక్కపిడతంత వుందండే..కోరో,
గొబ్బిరిగాయలతీతకి ఓరోజు పొలందగ్గరకి ఆ బండిమీదే తీస్కెల్లేడండే..
పొలాల్లోవుండె పచ్చ మిడద్దూకినట్టు దూకి... సిన్న సిన్న సందుల్లోగూడా
తిరిగేత్తందండే.. అదా...", అన్నాడీరిగాడు.. యమాసీరియస్ గా
బండినడుపుతున్న తాతారావొంకే చూత్తా.

"ఓరి.. సన్నాసెదవా..!!, రెండున్నర లచ్చలకారుకీ... ఏబైలచ్చలకారుకి
పోలికేంట్రా... దీంతో అలాంటియ్యి ఇరవైముప్పైగొనచ్చు..., అయినా
సింవాసనం మీదున్న కుక్కకేం తెలుత్తాదిరా ఇలువా..., దిన్నే పవరు
స్టీరింగంటారు.. ఇంత దిప్పితే.. అంత దిరుగుద్దు.. నాకింకా అలవాటుగాక
దూకేత్తందిగానీ.., అలవాటవ్వాలా... అప్పుడుదెలుత్తాది.. నా సామిరంగా..,
దీని ఎవ్వారమేంటో.. , అయినా.. కూడా నిన్నేక్కించుకురాటం..
నాదేబుద్దక్కువా...రా..", అని చెడామడా తిట్టేసరికి.. ఈరిగాడు
నోరుమూసేస్కుచ్చున్నాడు.

ఓపక్క తిట్లు తిడతానే ఉన్నాడు.. ఓ పక్క సీరియస్గా కారు తోల్తానే
వున్నాడు.. కారుఅటుదిప్పుతా ఇటుదిప్పుతా ఊపుపులుగా లాగిత్తానే
వున్నాడు.. తాతారావు.

కాలవమొగ రోడ్డు పెదవొంపుదగ్గరికొచ్చే సరికీ పెద్ద గేదెలమంద అడ్డొచ్చింది..
"ఎవడ్రీడా ఎదవ ఈ మందనంతా ఇక్కడెక్కిచ్చాడా..", అని తిట్టుకుంటానే..,
కుప్పనూర్పుల్లో ట్రాట్టర్ స్టీరింగు తిప్పినట్టు.. స్టీరింగు మీదకంటా పడిపోయి
మొత్తం మట్టానికి తిప్పేసేడు తాతారావు.. బండి గేదెల్ని తప్పించుకుని..
వొక్కసారిగా.. ఎడంవైపున్న బోదెలోకి దూకబోయింది.., అదేకంగార్లో..
బ్రేకనుకుని.. ఎక్షెలేటర్ మీదకాలేసి.. లోనకంటా తొక్కేసేడు..

సినిమాల్లో రేసుకారు దూకినంత దూకుడుగా.. పంట కాల్వ దూకి..
అవతలున్న కొబ్బరితోటలోకి ఎగిరి... ఓ చెట్టుమొదల్ని దబేలుమంటా
గుద్దేసింది. ఆ సౌండు మొత్తం సఖినేటిపల్లంతా ఇనబడిపోయింది..

23, ఫిబ్రవరి 2010, మంగళవారం

వైధ్యోనారాయణో 'హరీ:'..!!



ఆ వారమంతా చాలా వర్కు వచ్చింది.. తల తిప్పలేనంత పని...,
"వీకెండ్ ఇక ఎక్కడికీ వెళ్ళేది లేదు...", అనుకుని ఇంట్లోనే పడకేసి..
చక్కగా టీవిలో సినిమాలు చూస్తున్నాను.. ఎపుడూలేనిది..
సడెన్ గా నడుంనొప్పి..రావటం మొదలుపెట్టింది...,
"అబ్బా.. ఏంటీ నొప్పి...", అని కాసేపు బాధపడి తరువాత
పట్టించుకోవటం మానేసాను..., రెండురోజులు అలా టైమ్ పాస్
చేసేసాను...

నొప్పి.. అటుతిరిగి ఇటు తిరిగి... రకరకాల అవతారాలెత్తింది...
నడుం నొప్పి కాస్తా... కడుపునొప్పిగా అనిపించసాగింది...,
ఆఫీసులో ఎవరికి చెప్పినా.. ఇది.. "IT నొప్పే ..IT నొప్పే..",
అనటం మొదలుపెట్టారు..
"ఇదెక్కడి కొత్త నొప్పిరా బాబూ ఎప్పుడూ వినలేదు", అనుకుంటే...,
అప్పుడు వాళ్ళు చేసిన ఎగతాళి అర్ధమైంది...

మంచినీళ్ళు ఎక్కువత్రాగాలి..., అయిదునిమిషాలకొకసారి.. లేచి నడవాలి...,
మషాళా, నూనె వస్తువులు తగ్గించి తినాలి, ఎక్షర్సైజ్ చెయ్యాలి లాంటి...
జనాలు ఇచ్చిన మంచి సలహాల దగ్గర్నుండి...

తూర్పువైపుకు తిరిగి పడుకోవాలి, తూరుపు తిరిగి దణ్ణం పెట్టాలి...,
ముక్కుమూసుకుని... గాలి పీల్చాలి..., నొప్పి వచ్చినప్పుడు..
ఆఫీసైనా ఇళ్ళైనా పట్టించుకోకుండా గట్టిగా నవ్వాలి..
క్రింద పడి.. దొర్లాలి.. లాంటి చావు సలహాలవరకూ
పాటించడం మొదలుపెట్టాను...

మళ్ళీ ఊపిరితీసుకోలేని వర్కు రావటంతో నొప్పి మర్చిపోయాను...
తరువాత వారం ఆఫీసు పనిమీద చెన్నై వెళ్ళాల్సొచ్చింది..
అసలే ఒక్కడినే ఉండాలి... ఈ నొప్పి ఎక్కువైతే ఎవరూ చూసేవాళ్ళుండరు
అని ముందు భయం వేసినా, తరువాత తప్పక వెళ్ళాళ్సొచ్చింది.
ఎక్కడో గాలివార్తలాగా కిడ్నీలో రాళ్ళు ఉన్నప్పుడు ఇలానే నొప్పిరావచ్చు
అని తెలిసింది..., అంతే అప్పట్నుండి, అసలు చిన్నగా ఉన్న నొప్పి కాస్త
అనుమానం నొప్పిలా పెద్దగా మారి... బుర్రలోనో కడుపులోను తిరగసాగింది.

చెన్నై ప్రయాణం త్వరత్వరగా ముగించుకుని... హైద్రాబాద్ వచ్చి పడ్డాను...
"కొత్త ఇంటర్నేషనల్ ఎయిర్పోర్ట్ ఎలా ఉంది", అని అడిగిన మా ఆవిడ మాటలకి
ఏదో ఉందిలే అన్న సమాధానం చెప్పగలిగానంతే.. వెంటనే రడీ అయ్యి ఆఫీసు
మానేసి హాస్పటల్ కి పరుగుతీసాను. అల్ రెడీ మా కొలీగ్స్ హాస్పిటల్స్ పై కాస్త
రీసెర్చ్ చేసి స్టడీ చేసారు...వాళ్ళ సలహా మేరకు అమీర్ పేటలోని మైత్రీవనం
దగ్గర్లో ఉన్న ఒక పేరుమోసిన హాస్పిటల్ కి వెళ్ళాను...

చూడగానే మంచి కార్పొరేట్ ఆఫీస్ లా ఉంది.. రిషెప్షన్ లో వివరాలు రాసుకుని...
రెండొందలు.. తీసుకుని... గ్రీన్ ఆపిల్ లోగోతో..., కార్పోరేట్.. బ్రోచర్ లాగా..
పెద్ద ఫైలులాంటి కార్ట్ ఒకటి ఇచ్చారు..., "అబ్బా భలే ఉంది బ్రోచర్...
కలర్స్ బాగున్నాయి ఎక్కడచేయించుంటాడో...", అని ఎడ్రసు వెతకబోతూ..
"ఎంతయ్యింటుందో అడిగేస్తే పోలా", అనుకుని అడగబోతూ..
"ఓహో..!, నేను హాస్పిటల్ కి వచ్చిన ఫేషెంటును కదూ!!",
అనుకుని క్యాసువల్ వార్డుకు వెళ్ళమని రిషెప్షనిస్టు చెప్పగా... అటువైపుగా
అడుగులువేసాను.

క్యాసువల్ వార్డ్ లో ఉన్న డాక్టరు Fresh గా, smart గా కనిపించాడు...
Fresher అయ్యుంటాడులే అనుకున్నాను , "ఏంటండీ మీ ప్రాబ్లమ్",
అని.. టెన్సన్ పడుతూ అడిగాడు.., నొప్పిసంగతి మొత్తం జరిగిన కధంతా...
చెప్పాను.... బెడ్ పై పడుకోమని.. ఊపిరి పీల్చి వదులుతూ ఉండమని..
వెన్నుపై నొక్కుతూ, పరీక్ష చేసాడు..., నొప్పి ఏమీ లేదని చెప్పాను,
"సరే..!, Ortho దగ్గరకు వెళ్ళండి", అని ఎదో రాసిచ్చాడు..
"అదేంటి.. Ortho ఎందుకు..?, నాకు వచ్చింది ఎదో Gastric trouble
లాగా ఉంది.." అన్నాను.. "అదే సార్ ఆయన చూసి చెప్తారు." అని
గాంభీర్యం ప్రదర్శించి చెప్పాడు. "సరేలే", అని Ortho Cabin దగ్గర
వెయిట్ చేసాను.

అరగంట వెయిట్ చెసాకా బెల్ కొట్టి పిలిచారు డాక్టరు సారు...
పేషెంటు ఎవరూ బయటకు రాలేదు..,"ఈ అరగంట ఈయన లోపల ఏం
చేసాడు...??", అని చూస్తే అప్పుడే మాట్లాడి పెట్టిన ఫోనును.. చూస్కుంటూ...
ప్రక్కన ఉన్న స్టెతోస్కోప్ ని... మెడలో వేసుకుని... "కూర్చోండి!,", అని
ఆహ్వానం పలికారు.. "ఓహో.. ఈయనకు కేసులు లేవన్నమాట...
అందుకే ఇక్కడికి పంపారు..", అని మనసులో అనుకున్నా.

"ఏంటి ప్రోబ్లమ్.!", అని అడిగారు జరిగిన కధ అని వేసి... మొత్తం కధంతా
కాస్త బ్లాకండ్ వైట్లో... టీవి సీరియల్ లో చూపించినట్లు...
బాధలన్నీ ఏకరువు పెట్టి కధంతా చూపించాను...
"ఏం చేస్తుంటారు..", అని అడిగారు.. సారుగారు...
"(బ్రహ్మీ) సాఫ్వేర్ ఇంజనీరు..", అని చెప్పాను.. (నాకేం తెలుసు వృత్తి అడగటం
డయాగ్నసిస్ లో భాగం అనుకుని చెప్పాను.) "సరే అయితే", అని...
నాలుగైదురకాల టెస్టులు రాసేసారు పేపరుపై.., ఇంకా ఏం రాయాలా అని
అలోచిస్తుండగా.. ఫోన్ మోగింది.. "హలో!!, సరే..., ఎవరు తక్కువ కోట్
చేస్తున్నారు?, ఒకే..! క్వాలిటీ ఎలా ఉంటుంది?, హా.. సరే..! అయితే.. తీసేస్కో..
ఆ ఇంటీరియర్స్ విషయం కనుక్కున్నావా?, త్వరగా కావాలి మనకు...
మళ్ళీ కనుక్కున్నాకా చెప్పు...", అని.. ఎవేవో మాట్లాడుతున్నారు..,
నానొప్పి బెంగలో ఉన్నానేమో నాకేం సరిగా అర్ధంకాలేదు.
"part time civil contractor ఎమోలే", అని.. అనుకున్నాను...

ఫోన్ మాట్లాడటం అయిపోయాకా... "సరే ఈ టెస్టులు చేయించుకుని రండి...
చూద్దాం...", అన్నారు.. "పర్వాలేదంటారా??", అని అమాయకపు మొహం
పెట్టి అడిగాను... కనీసం అలా అయినా మెడలో ఉన్న స్టెతోస్కోపుతో చూసైనా
చెప్తాడేమోనని.. "టెస్టులు చేయించుకున్నాకా చెప్పగలమమ్మా ఏంటీ అనేది...",
అని చెప్పారు..., మళ్ళీ సారుగారి..పోన్ మోగింది..., అది వింటూనే నేను రెసెప్సెన్
వైపు నడిచాను..., అక్కడ పేమెంట్ చేసి... "డయగ్నాసిస్ కి వెళ్ళండి..", అంది
రిసెప్సనిస్ట్...
prescription కౌంటరులో చూపించి... "ఎంత!", అని అడిగాను...
"మొత్తం అయిదువేలు అవుతుంది సార్..", అన్నాడు..
"ఏంటీ అయిదువేలా??", అని ఆశ్చర్యపోయాను...
"అవునండీ... ఈ టెస్టుకింత.. ఈ టెస్టుకింత...", అని.. వివరంగా రాసిచ్చాడు..
"అదేంటి.. ఈ టెస్టుకు రెండువేలా?.. ఏంటిది??", అని అడిగాను... ఇది..
urinary infection diagnosis test సార్.. అన్నాడు..
"అదేంటయ్యా.. stethoscope కూడా పెట్టి.. చూడకుండా.., నా చేయి కూడా
పట్టుకుని చెక్ చెయ్యకుండా ఇవేం టెస్టులు..", అని కాస్త సీరియస్ గా అడిగా...

"అంతే సార్.. హాస్పిటల్ కి మంచి బట్టలు వేసుకొస్తే.., మమ్మల్నడిగితే మేమేం
చెబుతాం..", అన్నాడు వెటకారంగా..., ఒక్కసారి నన్ను నేను పైనుండి క్రిందకు...
చూసుకున్నాను...
"సరేలే.. ఆ రెండువేలవి అవి వద్దుకానీ.. ఇందులో రాసిఉన్న ultrasound
చేయించుకుంటాలే..", అని దానికే బిల్ చెయ్యమని చెప్పాను...
ultrasound report వచ్చేవరకూ... రిలీజయిన ప్రోజెక్టుకు
ఏం ఫీడ్ బ్యాక్ వస్తుందో అని టెన్సన్ పడినట్టు.., రిపోర్ట్ లో అన్నీ నార్మల్
అన్నట్లుగా చదివి.. కాస్త చెమటలు తుడుచుకున్నాను...,
"మరి ఏదీ లేకపోతే... ఈ నొప్పేంటబ్బా", అని మరలా అనుమానంతో...
ఆ రిపోర్ట్ తీసుకుని... డాక్టరు సారుగారి దగ్గరకు వెళ్ళాను..
"పేపర్లన్నీ తిరగేసి.. అదేంటి..!, మిగతా రిపోర్టులేవి..?", అని అడిగారు...
"ఇంకా చేయించలేదండి.. ఇదే చేయించాను ముందు.. అవన్నీ మరీ costly గా
ఉన్నాయి, నాకసలే... Mediclaim Card కూడాలేదు..", అని డైరెక్టుగా చెప్పాను..
కాస్త డైట్ కంట్రోల్ చెయ్యండి.. spicyfoods.. oilyfoods తినడం తగ్గించండి",
అని... చెప్పి, ఇంకా ఎవో రాయాలి అన్నట్లు అలోచిస్తుండగా.. బాయ్ వచ్చి..
"సార్.. ఎవరో మిమ్మల్ని కలవాలంట", అని బిజినెస్ కార్టు చూపించాడు..,
లోపలికి పంపించమని చెప్పారు సారుగారు...

ఎవడో laptop bag లాగా మెడలో వేసుకొచ్చి నాప్రక్కనున్న సీటులో కూర్చున్నాడు...,
ఎవో మెడిసిన్ సేంపుల్స్ చూపించాడు.. ఎదో కొటేషన్ కాగితం కూడా చూపించాడు...
అది చూసి... "నేను కొత్తగా ఒక బ్రాంచ్ ఓపెన్ చేస్తున్నాం... అది ఒక టూ మంత్స్ లో
అయిపోవచ్చు... అది నా ఓన్... అక్కడకూడా మీరే ఇవ్వాలి..", అని సైన్ చేసి తిరిగిచ్చి...
పంపేసాడు.. అప్పుడు అర్ధం అయ్యింది.. ఈయన పార్టైమ్ సివిల్ ఇంనీరు కాదని...
"భలే కనిపెట్టేసానోచ్..!", అని.. కాస్త ఆనందపడ్డాను మనసులో...

మళ్ళీ నారిపోర్ట్ చూసి... "కనీసం ఇవి చేయించండి..", అని ఏవేవో మళ్ళీ రాసిచ్చారు...
(మళ్ళా...చేయి పట్టుకోకుండా.. స్టెతోస్కోపు పెట్టకుండా... ), టెస్టులకు కావాల్సిన
బ్లడ్ సాంపుల్స్ ఇచ్చాను.., చేతికి చిన్న ఇంజక్షన్ ఒకటి.. చేసి..మార్కర్ తో ఒక
సర్కిల్ గీసి... అది తడవకుండా.. ఒక రోజు ఉంచమని చెప్పింది.. నర్స్....,
తరువాత.. రాసిచ్చిన మెడిసిన్స్ కొనుక్కుని ఇంటికి బయలుదేరాను...

అప్పటివరకూ ఒంట్లో బాగాలేదని.. ఎవరికీ తెలినివ్వకుండా దాచాను..
ఇలా వెర్రి వెర్రి టెస్టులు చేస్తుంటే భయం వేసి మా నాన్నగారికి ఫోన్ చేసి చెప్పాను..
ఆయనకు మెడికల్ గా కాస్త తెలియటంతో.. అలా చేతికి వేసి సర్కిల్ చేసేది..
T.B లాంటి ఇన్ఫెక్షన్స్ చెక్ చెయ్యటానికి చేస్తారు... "నీకు కడుపులో నొప్పి అయితే
చెయ్యటం ఏంటి..", అన్నారు.. "ఏమో మరి.. చూద్దాం..", అనుకుని తరువాత రోజు
కూడా పొద్దున్నే బయలుదేరాను రిపోర్ట్ తీసుకోవటానికి..., అవి తీసుకుని మళ్ళీ
సారుగారికి చూపించాను.. అన్నీ నార్మలే...

"ఎంటోమరి ఇంకా చూడాలి.. రాసిచ్చిన ట్యాబ్లట్సే.. వాడి..తరువాత కనపడండి...
అప్పటికీ తగ్గక పోతే.. ఫర్దర్ డయాగ్నసిస్ చేద్దాం", అన్నారు...
"అబ్బా బాగానే వదిలేసారు.. అంటే.. ఏమీ లేదన్నమాటే..", అని.. బయటకొచ్చి..
"ఇప్పటివరకూ ఎంతయ్యిందీ", అని పార్కింగ్ ఏరియాలో నిలబడి.. బండి తీస్తూ
లెక్కపెట్టాను... మొత్తం... మూడున్నరవేలు లెక్కకు వచ్చింది..

డాక్టరు నాకోసం ఎంత సమయం వెచ్చించాడో... (ఫోన్లో సొంత హాస్పిటల్ బేరాలు
తీసివేయగా..) చూస్తే... సాఫ్ట్వేర్ ఇండస్ట్రీలో పనిచేస్తున్న ప్రోజెక్ట్ లీడ్ కన్నా
భారీగా ఉంది సంపాదన.. "హమ్మో... ఇలా అయితే... డాక్టరు చదివినా
బాగుండేదేమో?", అనిపించింది.

రోజులు గడిచాయి.. నొప్పి కాస్త తగ్గింది.., దాని.. గురించి అలోచించడం మానేసాను.
కానీ ఖర్చయిన మూడున్నరవేలు ఇంకా మర్చిపోలేకపోయాను...

ఇంటికి వెళ్ళినప్పుడు.. మా ఊరిలో ఫ్యామిలీ డాక్టరుకు.. ఒకసారి... పెద్ద పెద్ద రిపోర్టులు
చూపించాను.. ఆయన అవి చూసి నవ్వి...., "కొద్దిగా గ్యాస్క్టిక్ ప్రోబ్బమ్ వచ్చింది...
మెడిసిన్స్ అన్నీ మానెయ్... తిండి టైముకు తిని.. డైట్ కంట్రోల్ చెయ్యి...", అని..
చెప్పారు..., "ఇలా ఎక్కడ పడితే అక్కడ చూపించుకోవద్దు... ప్రతీదీ... బిజినెస్ చేసి..
డాక్టర్ వృత్తికే.. చెడ్డపేరు తెస్తున్నారు...", అని నవ్వి ఊరుకున్నారు... తరువాత...
నొప్పి పూర్తిగా తగ్గిపోయింది...కాస్త మనసు కుదుటపడింది...

ఒక సామాన్య మానవుడుకి రోగానికే... ఆస్తులు అమ్ముకోవాల్సి వస్తుంటే..
ఇక.. బ్రతికేదేలా? డాక్టర్ వృత్తి.. ఒక వ్యాపారం కావడం చాలా సిగ్గుచేటు...,
ఈ రోజుల్లో మనిషిని చూసి... స్టెతస్కోపుతో పరీక్షచేసి రోగమేమిటో చెప్పే డాక్టర్లు
ఎంతమంది ఉన్నారంటారు?, సిజేరియన్ కాకుండా.. నార్మల్ డెలివరీ వచ్చేలా
చేసే డాక్టర్లు.. ఎంతమంది ఉన్నారంటారు?, ఇలా లెక్కెస్తే...
నూటికి ఒక పదిమంది ఉంటారేమో...
మిగిలిన ఆ తొంబైమందీ!!, వీళ్ళంతా డోనేషన్లు కట్టి డాక్టరుపట్టా
సంపాదించినవారే!

మనం కూడా ఇచ్చిన ప్రతి టెస్టు చేయించుకోనక్కరలేదు..., ఇంటర్నెట్లో
దీనిపై చాలా సమాచారం ఉంది..., గూగుల్ ద్వారా వెతికి.. ఏ టెస్టు
దేనికోసం చేస్తారు.. దాని నార్మల్ వ్యాల్యూస్ ఎంత అని తెలుసుకోవచ్చు.
అలాంటివాటిలో ఇవి కొన్ని...
http://www.wrongdiagnosis.com
http://www.labtestsonline.org
http://www.medicallabtests.com
http://www.ecureme.com/index.asp

బడా కార్పొరేట్... హాస్పిటల్ లోగోలు చూసి వెళ్ళేకన్నా..., చిన్నతెలుసున్న
డాక్టరుసలహాను పాటించడం మంచిది.., హాస్పిటల్ కి వెళ్ళగానే.. మీ వృత్తి..,
మీ దర్జా.. దర్పం.. మీదగ్గరున్న మెడిక్లైమ్ కార్టు చూపించేకన్నా..
ముందు మీకు ఉన్న సమస్యలను వివరించడం మంచిది...

కొన్ని తప్పులు చేస్తే.. నరహంతక పాపం చుట్టుకుంటుంది అంటుంటారు..
మరి ఇలా జబ్బులతో భయపెట్టి... డబ్బులు దండుకుంటూ..
నరహంతంకమే చేస్తున్న డాక్టర్లకు...
ఏపాపం చుట్టుకుంటుందంటారు?

-----------------------------------------
ఎప్పడో రాసిపెట్టుకున్న టపా ఇది.. ఇప్పటికి పోస్టు చెయ్యగలిగాను.

4, ఫిబ్రవరి 2010, గురువారం

'జంపో'పదేశం.



ఇది ఒక జూనియర్ బ్రహ్మీసాఫ్ట్వేర్ ఇంజనీరుకు ఒక సీనియర్ బ్రహ్మీసాఫ్ట్వేర్
ఇంజనీరు, ఉద్యోగం మారమనీ.. మారకపోవటంవలన కలిగే కష్టనష్టాలను

వివరించి చెప్పిన ఉపదేశముల సారాంశం.
-------------------------------------------------------------

నాయనా.. బ్రహ్మీ... "లాప్టాప్ లో చార్జింగ్ ఉన్నప్పుడే చేసిన వర్కును సేవ్ చేసుకోవలెను..."
తరువాత "అయ్యో shutdown అయిపోయిందే!", అని ఎంత ఏడ్చినా లాభంలేదు...,
కావునా జంపుకు సమయము ఆశన్నమయినది... త్వరగా మంచి
నిర్ణయంతీసుకుని జంపుకు సిద్ధంకమ్ము...

"తుమ్మితే ఊడిపడిపోయే ముక్కూ... అమెరికా వాడు తుమ్మితే ఊడిపోయే ఐ.టి. ఉద్యోగమూ
రెండునూ ఒకటే" అని తెలుసుకొనుము... రిషెషన్ టైములో నువ్వు బిల్లింగ్ లో(ప్రాజెక్ట్ లో)
ఉన్నావు కాబట్టి నీ కంపెనీ నిన్ను కాపాడిందే కానీ.. నీపై ప్రేమతో నీకు పింక్ స్లిప్ ఇవ్వకుండా
ఉందని తలచి భ్రమపడి కనికరం చూపవలదు.

ఈ కంపెనీలూ మనకు పదే పదే చెప్పే "కారెవ్వరూ మాకు సొంతవారు... కారెవ్వరు మాకు
శత్రువులు", అనే విషయం గుడ్డిగా నమ్ముతున్నావా? సొంతవారు కాకపోతే... నేను
పారిపోతానురోయ్ అని మొత్తుకున్నా వినకుండా.. బ్రతిమలాడి.. బుజ్జగించి... హైకులు
ఎక్కువ ఇచ్చి కొంతమందినే ఎందుకు కుర్చీలలో కుర్చోబెట్టారు.?
శత్రువులు కాకపోతే... నాకు ఈఈ విషయాలు నచ్చలేదు అని రిజైన్ చేసినా.. వాళ్ళతో
మారు మాట్లాడకుండా, ఎందుకు వెళ్ళిపోతున్నావ్ అని అడగకుండా... కొంతమందినే
ఎందుకు రిలీవ్ డేట్ ఇచ్చిపంపిచేసారు?. అందరూ ఒకటే అని చెబుతూనే మరి
ఎందుకీ తారతమ్యం?

నీ చింత నాకు అర్ధమైంది నాయనా.. "ఏమీ లేని ఎడారిలో ఆముదము చెట్టే
మహా వృక్షము" అనుకుని రిషెషన్ టైములో కంపెనీని నమ్ముకుని.. ఆ లోగోను ఫొటో
కట్టించి పూజించుకున్న నేను ఇప్పుడు ఆ కంపెనీకి.. ఆ లోగోకు.. ఎలా దగా చేసి బయటకు
పోగలను అనుకుంటున్నావా? చేసేది చేయించేది నువ్వుకాదు నాయనా...
"నీవు నిమిత్తమాత్రుడవే కానీ సి.యి.వో వి కాదుగా!!", నీది కానిదానిమీద
ఎందుకంత చింతన?.

"ఏ ఎండకు ఆ గొడుగూ... , ఏ జంపుకు.. ఆ మాటా..." చెప్పని వాడు
"ఈ ఇండస్ట్రీలో పడ్డ ట్రైనీలాగా కొట్టుకుచావాళ్ళిందే...!", "పట్టి పట్టి పెట్టిన పంగనామం
కదా.. అని నచ్చకపోయినా అదే పెట్టుకుని చెరుపుకోకుండా.. తిరుగుతావా?".. ,
ఇదీ అంతే... నచ్చినచోటకే పయనం.. వచ్చిందే కట్నం.

పాపం నేను వెళిపోతే మా మేనేజరు ఎమైపోతాడో, మా HR ఏమనుకుంటాడో
అని అలోచిస్తున్నావా? హ హ హా.. పిచ్చివాడా!... "శతకోటి లింగాలలో ఒక బోడిలింగం నువ్వు...",
ఒకప్పుడు పాటంటే ఘంటశాలగారే పాడాలి అన్న జనం.. ఆయనలేకపోతే
మిగతావాళ్ళచేత పాటలు పాడించడం మానేశారా?,
ఇప్పుడు బాలూ పాడుతుంటే ఘంటశాలగారిలా లేదే... అని వినేవారు వినటంమానేశారా?.

"పాతనీరు పోతుంది కొత్తనీరు వస్తుంది...", నీ జంపు.. ఎక్కడా చూడని చోద్యమూ
కాదూ... ఎవ్వరూ చెప్పని సినిమా స్టోరీనూ కాదూ... "ఎవరి తాతలకు నువ్వు దగ్గులు
నేర్పటమూలేదూ..." ఈ జంపు అనేది ఒక సహజ ప్రక్రియ నాయనా,
దానిని ఎవరూ ఆపలేరు...

అయినా ఈ రిషెషన్ టైమును అనువుగా చేసుకుని "ఎద్దుపుండు కాకికి ముద్దు"
అన్నట్లుగా మాటలతోనూ... చేతలతోనూ.. నిన్ను పొడుచుకు తిన్న మీ మేనేజరు
గురించా... నువ్వు ఆలోచించేది??.

"తేలుకు పెత్తనమిస్తే తెల్లవార్లు కుట్టిందన్నట్లు"... నువ్వుచేసే పనేంటో.. నువ్వు
ఎక్కడకుర్చుంటావో.. ఎలా ఉంటున్నావో, ఎలా తింటున్నావో కూడా తెలియని,
తెలుసుకునే అవసరంలేదు అని... నీ వీక్నెస్ లను, నీ చేతకానితనాన్నీ అలుసుగా
చేసుకుని.. పెత్తనం తీసుకుని.. నిన్ను కుట్టిచంపిన HR మేనేజరు గురించా...
నువ్వు ఆలోచించేది??

ఇతరులకు చెప్పటానికే ఆ నీతులు గానీ.. వాళ్ళకు సమయమొస్తే..., మంచి ఆఫర్ వస్తే...
వారూ ఉండరు నాయనా..., ఈ జంపు ప్రవాహంలో వారూ కొట్టుకుపోతారు...

ఈ అలోచనలు మాని నువ్వు ముందడుగు వెయ్యి నాయనా...
"సిగ్గువిడిస్తే ఇక ఆన్ సైట్ ఆఫరే" అని తెలుసుకో...

నీలో స్కిల్స్ ఉన్నంతకాలం..., నీవల్ల డాలర్స్ రాలుతున్నంతకాలం...,
నువ్వు ఒక్కరోజు ఆఫీసుకు రాకపోతే ఎక్కడ పని అక్కడ ఆగిపోయినంతకాలం...
"పిల్లి శాపాలు ఉట్టిని తెంచలేవు" అన్నట్లుగా ఎవరూ నీ కీబొర్డులో ఉన్నఒక్క 'కీ' ను
కూడా పెగల్చలేరు అని గుర్తుంచుకో...

మన ఉద్యోగాలగురించి మనకు తెలియనవి కాదుగా... అందుకే
"మంచమున్నంతవరకూ కాళ్ళుచాచుకోవాలి", గవర్నమెంటు ఉద్యోగిలాగా...
రిటైర్మెంటు ఉండదు... పెన్షన్ ఉండదు..., జీతమే కాని బత్యం ఉండదు..
"క్షణంతీరికా ఉండదు... పైసా జేబులో ఉండదూ".

ఇప్పటివరకూ ఎన్నిరాళ్ళువెనకేసావో ఒక్కసారి వెనుతిరిగి చూసుకుంటే..,
క్రితం వారమే డాక్టరు ఇచ్చిన స్కానింగు రిపోర్టుప్రకారం కిడ్నీలో నాలుగూ,
పిత్తాశయంలో రెండూ..., ఈ రాళ్ళు తప్ప ఇంకైమైనా రాళ్ళు వెనకేయబడి
ఉన్నాయా ఉండవు అని నాకు తెలుసు నాయనా.

గ్యాస్ ధరపెగిగినా... పెట్రోల్ ధరపెరిగినా.. నిత్యావసర వస్తువుల ధరలు..
మండి మసైపోతున్నా ఆ జీతంలోనే భరించాలిగా...!
గవర్నమెంటు ఉద్యోగిలాగా నేనూ బల్లకింద చేతులు పెట్టగలను అనుకుని
చేతులు పెడితే... అక్కడ దొరికేవి కీబోర్డు వైర్లు, మౌసు వైర్లు తప్ప..
చేతికేమీ దొరకవు నాయనా.

మేనేజరు ఎప్పుడో భూమి పుట్టినప్పుడు చేసిన బాసలు తలచుకుంటూ.. ,
ఇదిగో ఈ నెల జీతంతో వస్తుంది.. క్రితం నెల జీతంతోనే రావాలే?,
తరువాత నెల జీతంతో వస్తుందేమో..?, అని ఇస్తానన్న హైకునే తలచుకుంటూ...
"అందని మ్రానిపండ్లకు అర్రులు చాచి..." కాచుకుని కూర్చుని... ఎన్నాళ్ళు ఇలా
"నల్లమేఘాలను చూసి ఎడమచేతి దగ్గర ఉన్న చెంబులో నీళ్ళను ఒలకబోసుకుంటావు?,
అన్నీఎండబెట్టుకూర్చుంటావు చెప్పు?"

మనదగ్గరే కూర్చుంటున్నాడు, మనవాడే అనుకునేవు..
"మేనేజరు కూడా ఆ తాను ముక్కే నని" తెలుసుకో నాయనా..

ఈ బాధలన్నీ ప్రక్క సీట్లో పనిలేని కోలీగ్ తో చెప్పుకుంటే..
"నీ చెవికి రాగిపోగులైనా ఉన్నాయి... అవి కూడా నాకు లేవే?",
అని ఒకరిని పట్టుకుని ఒకరు ఏడవవలసివస్తుంది...,
ఇలా టెస్టర్ బాధలు డెవలెపర్ కు.. డెవలెపర్ బాధలు టెస్టర్ కు
చెప్పుకుంటూ... రాసుకుని పూసుకుంటూ తిరిగితే..
రాలేవి బగ్గులే కానీ డబ్బులు కాదు.. నాయనా.

ఫలానా పద్మారావు ఐదేళ్లనుండీ ఒకటే కంపెనీలో మూలిగి ముక్కుతుంటే..,
సన్మాన సభ పెడతామన్నారు కంపెనీ వాళ్ళు..., ఇంకేముంది.. పద్మారావు కల పండింది,
ఒక పెద్ద చెక్కే వస్తుందో, లేక మంచి ఫోస్టే వస్తుందో , లేక ఆన్ సైటు ఆఫరే వస్తుందో
అనుకున్నారు అంతా... చివరకు ఏమొచ్చిందో తెలుసా?,
ఖర్చులేకుండా కంపెనీ క్యాంటిన్ లో ఉన్నపెద్ద స్టేజిపై సభ పెట్టి...
ఒక చెక్కముక్కపై అతని పేరు చెక్కి ఇచ్చి, ఐదేళ్ళనుండీ కంపెనీ మారలేని
నీ చేతకానితనాన్ని... ఇలా బహుమతిగా ఇచ్చి గౌరవిస్తున్నాం..
జాగ్రత్తగా నీ డెస్క్ దగ్గర పెట్టుకుని రోజూ చూసుకో అని చెప్పకనే చెప్పారు నాయనా...

నేను త్వరత్వరగా కంపెనీలు మారుతున్నాను, నా కెరీర్ పాడైపోతుంది,
ఎక్కువకాలం ఒకటే కంపెనీలో ఉంటే చాలా కలిసొస్తాయి, మంచి పేరుంటుంది..
అన్న నీ అనుమానాలు/భ్రమలు పటాపంచలు కావటానికి ఈ ఒక్క ఉదాహరణ చాలదా?
ఉన్నవాళ్ళకు ఏమిచ్చారని చెక్కముక్కలు తప్ప...

కంపెనీ మారటం కూడా ఒక కళ నాయనా.. అందులోని టిప్పులు.. ట్రిక్కులూ..
కావాలంటే నీ సీనియర్ బ్రహ్మిలను అడిగి తెలుసుకో, లేక నా సారాశంలో ఉన్న
పదమూడవ అద్యాయం చదువుకో.. బ్రతుక నేర్చుకో.

కంపెనీ మారితేనే నీ జీతం రెట్టింపులవుతుంది... ఇక్కడే ఎన్నేళ్ళున్నా
"ఇంటి కుక్కకు ఒక ఎంగిలి మెతుకు", అన్నట్లు ఐదుశాతమో లేక పదిశాతంమో
పడేసి నోరుమూయిస్తారు, అడిగితే నష్టాలు అంటారు..

బయటనుండి వచ్చిన ఊరకుక్కకు ఏభైశాతం...,
అమెరికానుండి వచ్చిన ఎమ్మెస్ కుక్కకు వందశాతం ఇచ్చినా ఇస్తారు..,
అదేంటి అని అడిగావంటే.. క్రిటికల్ ప్రాజెక్ట్ అందుకే ఇస్తున్నాం అంటారు.
బయటకుక్క ఇంతకుముందు ఏమీ చెయ్యలేదనీ...,
అమెరికన్ కుక్క ఇంగ్లీషులో అరవటం తప్ప.. ప్రోగ్రామింగులో ఒక్క ముక్క కూడా
రాదు అని తెలుసుకున్నాకా..., ఆ క్రిటికల్ ప్రాజెక్ట్ మళ్ళా ఇంటి కుక్కమీదే పడేస్తారు...

ఇలా ఇంటికుక్క మోస్తున్నంతకాలం..., ప్రాజెక్ట్ నడిచిపోతున్నంతకాలం...
ఆవైపుకు ఏ మేనేజరూ రాడు..., ఏ సి. యి. వో రాడు... అయ్యో నాకన్నా
ఎక్కువసేపు ఆఫీసులో కష్టపడుతున్నాడే పాపం అని సెక్యూరిటీ వాడు
బాధపడతాడు తప్ప నీ ప్రాజెక్ట్ లో ఎవడూ అనడు.... ఎప్పుడైతే ప్రాజెక్టు
గతి తప్పుతుందో... కాలం చెల్లుతుందో.., అంతా వచ్చి నెత్తినెక్కుతారు...

ప్రాజెక్ట్ సక్సస్ అయ్యి బాగా డబ్బులు వస్తే... ఇదంతా మీ చలవే అని
మాటలు విదుల్చుతారు... మాటలతో కడుపు నిండుతుందా?.
అందుకే నువ్వు కూడా ఊరకుక్కగా మారి ఎంతో కొంత మార్పును పొంది
సుఖంగా ఉండు నాయనా.

నేను చెప్పిన విధంగా ఆలోచించి ఈ క్రింది శ్లోకం మీ మేనేజరు తిట్టినప్పుడు...
నీ ఈ ప్రస్తుత ఉద్యోగమునందు విరక్తికలిగినప్పుడుగానీ నాలుగు సార్లు
చదువుకొనిన యెడల మంచి జరుగును.

జంపోప జంపేవ జజంపోనాం
జంపు జంపునే జంపుజంపాత్మకమ్....

జంపుళ్ళో జంపు జాజంపు...
జంపైన జంపు జనమజంపు...

జంపు జంపూనాం జంపుకై జంపునాత్మకమ్...


ఇది జంపోపదేశ గ్రంధంలో పదకొండవ అద్యాయము నుండి సేకరించబడినది.
సర్వే జంపూనాం సుఖినోభవన్తు..
-------------------------------------------
ఇందలి చర్చించిన విషయములు, పేర్లూ కల్పితములు అని ఎవరినీ ఉద్దేశించినవి..
కించపరిచేవి.. కావని మనవి.

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...