ప్రణయమా.. మరుమల్లే పూలతోటలో.. ఘుమఘుమా..

ప్రియతమా నీవచట కుశలమా నేనిచట కుశలమే....
కాకితొటి కబురు చాలులే.. రెక్కలుకట్టుకుని వచ్చి వాలనా...

నీ రాకకోసం.. వేచివున్న ఈ మనసుని అలుసుగ చూడకనీ...
అంటూ.. ఇలాంటి సందేశాలతో రాసుకున్న ప్రెమలేఖలు...
అవి ఇప్పటి కాలంలో లేకపోయినా..

ప్రియునికై వేచి చూచు ప్రియురాళ్ళు..
ప్రియురాలు లేని విరహ వేదనతో వీగిపోయే.. ప్రియుళ్ళు...

ఇవి ఏ కాలంలో అయినా మాములే.. కానీ... ఎదురుచూపులో ఉన్న ఆనందాల్ని...
ఆమెను తాకిన గాలిని తాకినా చాలును.. అన్న కాంప్రమైజ్ లను..పొందటానికి..

ఎన్నో రీతులు.. దారులు ఉన్నాయి... కాలంతో పాటుగా..అవి.. మారుతున్నాయి...

ఇప్పుడు.. ఆకాశరామన్న ఉత్తరాలు.. లేకపోవచ్చు.. కానీ..
ఎసెమ్మెస్ లు.. ఈ మెయిల్లూ... సెల్ ఫోన్లూ... వీడియో చాట్లూ.. ఉన్నాయి..

మాటరానిమౌనమిదీ.. మౌనవీణగానమిదీ... అని.. మౌనంగా పలికే..
మిస్ట్ కాల్స్ ఉన్నాయి... ఒక్క మిస్డ్ కాల్ లో ఎన్నో భావాలు పలుకుతాయి...
నేను నీకోసమే ఆలోచిస్తునారా.. రోమియో... అంటే..
నీ ఆలోచనతోనే ఉన్నారా జూలియట్...అని.

చాటింగ్లో స్టేటస్ మెసేజ్ లో కూడా.. ఎన్నో భావాలు.. పలుకుతున్నాయి..
స్టేటస్ లోనే తిట్టుకుంటూ.. మళ్ళీ.. మాట్లాడటం మొదలవగానే..
చాటింగ్ చేసుకుంటూ... అలకలు.. చిలకలు..
కొమ్మకొమ్మకో సన్నాయి రాగాలు కూడా సాధ్యమే..

ఎదురు చూపుల కన్నులకీ.. కాటుక రేఖే.. ఆభరణం
పెదవిదాటని మాటలకీ..మౌనరాగమే.. ఆభరణం..

సుదూర తీరాలు.. ఏడేడు.. సాగరాలు.. అవతల ఉన్నా..
అమె ఎప్పుడు ఆన్ లైన్ కి వస్తుందో...

అతనికి తెలుసు... అతనెక్కడ ఏ క్షణాన ఏంచేస్తుంటాడో...
ఆమెకు తెలుసు.. అంతా.. టెక్నాలజీ మహిమే.. మరి..

మనసులు దూరం అయ్యే కొద్దీ దగ్గరవటం అంటే ఇదేనేమో...

జాబిల్లి కోసం ఆకాశమల్లే... వేచాను నీ రాకకై... అని..
ఎదురుచూపులోనే.. ఆనందం ఉందెమో..

సుమం ప్రతి సుమం సుమం... క్షణం ప్రతిక్షణం క్షణం..అని..
ప్రియురాలు తండ్రి ప్రక్కన ఉన్నా ధైర్యంగా ప్రియుడు ఐ లౌ యు చెప్పగలడు...,
ఈ రోజు మ్యాట్నీ షో కి రడియా.. అని అడగగలడు... ఒక చిన్న ఎసెమ్మెస్ తో...


నువ్వంటేనే.. కోపం వస్తుంది.. అసలు నువ్వు నాతో మాట్లాడకు పో...
అని చెప్పాలనుకుంటే.. ఒక బ్లాంక్ ఎసెమ్మెస్....

వయ్యారిగోదారమ్మా ఒళ్ళంతా ఎందుకమ్మా కలవరం...
హే.. నేనిప్పుడు గోదారిలో. ప్రయాణం చేస్తున్నా తెలుసా...
ఆ చల్లని గాలి.. గోదారి గల గల ఎంత అందంగా ఉన్నాయో.. చూస్తావా..?!!
ఇదిగో చూడు కాదేది.. అసాధ్యం.. అని ఒక ఎమ్మెమ్మెస్...


చేయిజారిన చందమామను.. అందుకోగలనా..
దూరమైన నా ప్రేమజ్యోతిని చేరుకోగలనా..
నాప్రేమతో తన ప్రేమనే గెలుచుకోగలనా..

నువ్వంటే.. ప్రాణమనీ.. నీతోనే లోకమనీ..
నీ ప్రేమేలేకుంటే.. బ్రతికేది ఏందుకనీ..
ఎవరికి చెప్పుకోను నాకు తప్పా....
ఇలాంటి ఎవరికీ చెప్పుకోలేని వాటికోసం బ్లాగులున్నాయి...

కన్న కలలిక ఎందుకో... కన్నె కలయిక కోరుకో... అని..
అమ్మాయిల్ని ఇంప్రెస్ చేయటానికి.. ఆర్కుట్ ఉంది...

ఓ ప్రియతమా.. బదులీయిమా.. ఏచోట నీవు వున్నా..
ఈ పాటనై నలువైపులా నీ జాడ వెతుకుతున్నా..
అంటూ చెలికి.. డెడికేట్ చేసేందుకు... ఎఫ్ ఎమ్ రేడియో ప్రోగ్రాములున్నాయి...
కాలం మారినా.. ప్రేమ రసం ఒక్కటే... ఎన్ని మారినా... ఎంత మారినా..
ఎక్కడైనా... సరిగంగ స్నానాల ఒణుకు ఒక్కటే... అన్నట్లు..

రూపం మారినా.. ప్రణయమా.. నువ్వు..మారనే లేదు...

అనువుగానిచోట... ఆవకాయన్నం..

 

గాంధీ తాత ఎందరికో ఆదర్శం.. ఇంకెదరికో... అభిమానం...
ఆయన సిధ్దాంతాలను

ఇప్పటికీ పాటించె మహానుభావులున్నారు..

పైకి చెప్పుకోకపోయినా చేసి చూపించకపోయినా..

అలానే.. తమకు తోచినవిధంగా.. పాటించేవాళ్ళున్నారు అంటే..

అది గాంధీ గొప్పతనం కాక ఇంకేంటి చెప్పండి?

నేను గాంధీకి అంత అభిమానిని కాకపోయినా...

ఆయన జీవిత చరిత్రను వడపోనసినవాడిని

కాకపోయినా.. ఆయన ఓర్పు.. గురించి చదివినపుడు,

స్నేహితులు చెప్పుకుంటున్నప్పుడు విన్నప్పుడు

కాస్త మనసులో ఆయన అంటే అభిమానం చేరుకుంది...

ఈ కాలంలో గాంధీ ఉండి వుంటే?? ఎలా ఉండేదో..

అని అనుకున్నా ఒకప్పుడు...

ఉండుంటే..ఆయన ఈ దేశాన్ని మార్చడంమాటేమో కానీ..

జనాలతో పడలేక ఆయనే మారిపోయేవాడేమో..

అవును.. నిజం... అలానే జరిగుండేది...

ఏ స్కాముల్లోనో..., మోసాల్లోనో ఇరికించేసేవారు...

నా పార్టీలోకిరా అంటే మా దాంట్లోకిరా అని..
చంపేసేవారేమో రాజకీయనాయకులు..

వాళ్ళ బాధపడలేక.. ఆయన ఏ కొత్తపార్టీనో
పెట్టుకోవాల్సి వచ్చేదెమో... కూడానూ..

గాంధీ చదివింది మా ఆనుభంధ సంస్ధల్లోనే.. అని కాలేజీవాళ్ళు..
డప్పువేసి బిజినెస్..

గాంధీవాడేది.. మా హెయిర్ ఆయిల్ అని.., మా సబ్బు..
అని.. వేరే కంపేనీలవాళ్ళు..

ఇక అవి తట్టుకోలేక.. ఆయనే.. ఒక కొత్త ఏడ్..లో నటించెవారేమో...

అదిగో గాంధీకి.. అక్రమార్జన ఎక్కువైంది.. అని నిలదీయివారొకరు..?

గాంధీకి నేను మొదటి భార్యను అని.. రుజువులు చూపించి.. కోర్టుకెక్కి..

రచ్చకీడ్చి... పాపులారిటీ కోట్టేవాళ్లూ.. అవి కధలుగా..
కధనాలుగా చూపించి బిజినెస్ చేసే వాళ్ళూ..

అమ్మో.. చాలా బిజినెస్ పోయింది పాపం గాంధీలాంటి..
మంచి వ్యక్తి మనకిపుడు లేకపోవడం వలన...

శంకర్ దాదా జిందాబాద్ సినిమాకి వెళ్ళాకా అనిపించింది..

ఆయన ఇప్పటి కాలంలో లేకపోవటమె ఎంతో.. మంచిదైంది అని...

సినిమా మొదలైన దగ్గరనుండి.. ప్రక్కనున్నవాడు ఏదో నసుగుతున్నాడు..

ఎంటో ఆ నసుగుడు అర్ధంకాలేదు..

కాస్త సమయం గడిచాకా.. అర్ధం అయ్యింది..

ఆ నసుగుడు కి కారణం పాపం.. గాంధీ అని...

అదేంటి.. గాంధీగారి తప్పేంటి అనుకుంటున్నారా?

చిరంజీవి.. ఎమోషన్ తెచ్చుకుని...
మంచి ఫైట్ చేసే టైంలో అయన రావటమే
అయన చేసిన తప్పు పాపం...

వచ్చాడ్రా..బాబూ... ఇంకెముంది.. చంపుతాడు..
క్లాసులు పీకి.... అని.. రానురాను.. నసుగుడు కాస్తా..
పెద్ద కేకలయ్యాయి.. పచ్చిభూతులు కూడా..

గాంధీ ఉండి ఉంటే.. హే రామ్.. అనేవారేమో.. వినలేక..

మరి చిరంజీవిలాంటి అగ్రహీరో ఏ ఉద్దేశ్యంతో ఆలాంటి సబ్జక్టును..
తీసాడో తెలియదు కానీ..

ఒక ఇమేజ్ చట్రంలో వాళ్ళను చూసే ప్రేక్షకుడు మాత్రం
ఆ ఉద్దేశ్యంతో తీసుకోలేదేమో అనిపిస్తుంది...

గాంధీ ఇప్పటి మనిషయితే... ఖచ్చితంగా..
జనాలు ఇంటిపై దాడిచేయటమో... రాళ్ళువిసరటమో చేసేవారు....

పెద్ద ప్రమాదం తప్పినట్లే అయితే!!!..

ఆయన ఇప్పుడు.. లేకపోవడమే మంచిదైంది... లేకపోతే..

గాంధీ సిధ్దాంతాలు పేరు చెప్పుకుని.. రాద్దాంతాలు.. చూడలేకపోయేవాళ్ళం...
భరించలేక మనమందరం గాడ్సేయవాదులయ్యేవాళ్ళం...

దీనికి మాతృక.. హిందీలో.. లగేరహో మున్నాభాయ్..
బాగానే.. పండింది.. నేను ముంబయిలో ఉన్నప్పుడు..
జనాలు కూడా బాగానే ఉంది అనుకున్నారు..

అవునులేండి.. సినిమాకి ముందు జనగనమన గీతం వేస్తే...
ఇప్పటికీ నిలబడి.. గౌరవాన్ని తెలిపే.. ప్రజ ఉన్న చోటు అది...
కాస్త కాకపోతే కాస్తయినా నచ్చుతుంది..

నచ్చకపోయినా గాంధీని తిట్టేంత ఉండదు అని చెప్పగలను...

ఏదైనా అంతే... అనువుగానీచోట... ఉంటే.....

రాక్.. పాప్.. మస్తుగున్న పబ్బులో

రఘుపతి రాఘవ రాజారాం పాట పెడతాను అంటే..

జానాలు కొడతానికొస్తారు...

ఆ మధ్య పౌర్ణమి అని ఒక సినిమా వచ్చింది....

చాలెంజింగ్ నిర్మాత ఎమ్మెస్ రాజు తీసిన సినిమా అది..

ఎయిటీస్.. స్టోరీలైన్ ని.. ఇప్పడు తీద్దాం అనుకోడం చాలేంజింగే...
కదా మరి..

కానీ ఇళయరాజా.. లాంటి.. గొప్ప సంగీత దర్శకులు ఉన్న ఆ కాలం...

జయప్రద.... భానుప్రియ లాంటి మంచి నాట్యం తెలిసిన వారు ఉన్న ఆ కాలం...

సంప్రదాయల్ని.. తెరకెక్కించి...అందరూ శెభాష్ అనేలా చేసే దర్శకులున్న ఆ కాలం...

ఇప్పుడు రావాలంటే.. ఎక్కడొస్తుంది....

సంగీతానికి దేవీశ్రీ న్యాయం చేసినా..

నాట్యానికి... ప్రభుదేవా.. న్యాయంచేసినా..

చార్మీలాంటి.. గ్లామరస్ అమ్మాయి.... చేత.. ఎన్నని..

వేయించగలరు స్టెప్స్?

ఒకవేళ.. ఎవరో భరతనాట్యం తెలిసిన అమ్మాయిని నూతన పరిచయం చేసి...

కధ నడిపిద్దాం అంటే.. కుదరదు.. జనాలకు నచ్చదని.. తెలుసు...

కానీ.. ఎదో.. కళకు. మన సహకారం చేస్తున్నాం అన్న తృష్ణ వాళ్ళను

ఇలాంటివాటికి.... పూనుకునెలా చేసినా...

ఇది.. కూడా.. అనువుకానిచోట... ఆవకాయన్నమే..


ఆఖరులో ఒకటి రాసారు ఆ సినిమాలో..

సంప్రదాయలను.. బ్రతికించండి.. అని..

అది చదివాకా అనిపించింది.. నిజమే.. బ్రతికించాలి.. అని...

ఈ కాలంలో.. సిద్ధాంతమైనా.. సంప్రదాయమైనా..
చెప్పినా చూపించినా.. అది..చచ్చినట్లే..

వాటిని బ్రతికించాలంటే... వాటిని.. అనువుగానిచోట..
ప్రదర్శించకపోవటమే మేలు...

పిజ్జా హట్ లో... ఆవకాయన్నం తింటే.. మరి..
అనువుగానిచోట ఆవకాయన్నమే.. కదా!!!

మార్పు అనేది.. జనాలలోనే రావాలి...
అది ఎప్పటికైనా వస్తుంది అని.. ఆశిద్దాం..