నీ స్నేహం....
ట్రైన్ కూత వేస్తూ చిన్న కుదుపుతో బయలుదేరింది బండి. లగేజంతా సర్దిపెట్టుకుని, చిన్నబ్యాగ్ పక్కన పెట్టుకుని చెవిలో హెడ్ ఫొన్స్ పెట్టుకుని పాటలు వినడంమొదలుపెట్టాడు. అతని పేరు శశి సిటీలో ఉద్యోగం. సెలవు దొరకడంతో సొంత వూరుకి బయలుదేరాడు. మంచి ఎమోషనల్ సాంగ్స్ వినడం అతనికి ఇష్టం. అవే పిచ్చిగా వింటుంటాడు. ఒకే పాట పది సార్లు విని వినీ బోర్ కొట్టింది. బ్యాగ్ లో నుండి వాటర్ బాటిల్ తీసి రెండు గుటకలువేసాడు. పక్కనే ఉన్నపుస్తకం చూసి, హెడ్ ఫోన్స్ తీసేసి చదవడం మొదలుపెట్టాడు. కాళీ ఉన్నప్పుడల్లా తన జీవితంలో మరవలేని విషయాలు పుస్తకం లో వ్రాసుకోవడం అతనికి అలవాటు. అప్పుడప్పుడూ అవి చదివ పాత జ్ఞాపకాలతో ఆనందిస్తుంటాడు.
************************************************
నేను మరువలేని నా స్నేహితుడు విజయ్.. వాడిని ముద్దుగా విజ్జిగాడు అని పిలుస్తా. వాడు మావయ్యకొడుకే.. నాకన్నా నెలలుచిన్న, కాబట్టి మాకిద్దరికీ బాగా కుదురుతుంది ఆటాపాటా. ఐదో తరగతిలోకి రాగానే చదువుకి టాటా చెప్పాడు. మొండివాడిలా బడిమానేసి పొలంపనుల్లో పడ్డాడు. వాడిని చూసి నాకు స్కూలుకి వెళ్ళాలని వుండేది కాదు. కొన్నిరోజులు ఏదో వంక పెట్టి మానేసేవాడిని కానీ ఇంట్లో అమ్నానాన్నా భయంతో స్కూలుకెళ్ళక తప్పేది కాదు. ఎప్పుడు ఇంటికి వచ్చిపడిపోదామా విజ్జిగాడితో కలిసి ఆటలాడుకుందామా అని ఉండేది. స్కూలు నుండి ఇంటి సందులోకిరాగానే పరుగెత్తుకుంటూ పుస్తకాలు విసిరేసి, "విజ్జిగా..", అంటూ వెళ్ళిపోయేవాడిని ఆటలకు. రొండు మూడు గంటలు ఆడి ఇంటికి చేరుకునేవాడిని.
రాత్రి తొమ్మిదింటివరకూ సాగేవి మా ఆటలు. మా వూరి రామాలయం వెనుక కొంత ఖాళీ స్ధలంలో కంద మొక్కలు ఉండేవి. అందరం పంటలు వేసుకుని ఓడినవాడు దొంగ, మిగతావాళ్ళు ఆ కంద చెట్లకింద చీకటిలో దాక్కునేవాళ్ళం. కటిక చీకటి భయం అసలుండేది కాదు దొంగపట్టినవాడికి ఎవరూ దొరకక కన్నీళ్ళొచ్చేవి. ఈ రోజు ఎవరూ దొరకకపోతే తరువాత రోజుకూడా అదే ఆట కొనసాగేది.
పంటలు వేయడంలో విజ్జిగాడు కొన్ని మ్యాజిక్కులు చేసేవాడు. ఎలా పంటలు వేయాలో నాకు చెప్పేవాడు. నేను ఎప్పుడూ దొంగ అవకుండా దాటేసేవాడిని.. ఎవడోవొకడిని భలి చేసేసి ఏడిపించేవాళ్ళం.
ఒక్కొక్కసారి మా మ్యాజిక్కు పనిచేయక విజ్జిగాడు దొంగయ్యేవాడు.. అందరూ దాక్కొనేముందు.. "ఒక ఐదునిముషాలు దాక్కొని వచ్చేసెయ్ ఇంటకి పోదాం", అని చెవిలో చెప్పేవాడు.. చక్కగా ఇంటికి పోయేవాళ్ళం ఎవరికీ తెలియకుండా.. పాపం మిగిలినవాళ్ళంతా కంద మొక్కలమధ్య పాకుతుండేవారు.
ఇంటికిరాగానే ఎక్కడ గోక్కుంటే అమ్మ తిడుతుందో అని ఇబ్బంది పడతూ చాటుగా గోక్కునేవాడిని.. అది గమనించండంతో మొదలయ్యేవి అమ్మ అక్షింతలు.. "మళ్ళీ ఆ ..డొంకల్లో తిరిగొచ్చావా..?, ఉండు నాన్నతో చెప్పి చెబుతా నీ పని", అని. నాన్న వచ్చేసరికి ముసుగు తన్నేసేవాడిని, మళ్ళీ నాన్న లెచేసరికి స్కూలుకెళిపోయేవాడిని. ఎప్పుడైనా ఆదివారాల్లో పడేవి తిట్లన్నీ.. అదీ మన టైము బాగోక నాన్నముందు మా ఆటల విషయాలు మా ఇంటకొచ్చిన మావయ్యల పిచ్చాపాటీ మాటల్లోకొచ్చినప్పుడు.
ఇక వేసవి సెలవుల్లో మాకు పొద్దేతెలిసేది కాదు, ఎండాకొండా తెలియకుండా పొలాల్లో తిరిగేవాళ్ళం. ఎండిపోయిన ఏటిగట్టు ఇసుకల్లో మనుషులు దూరేటంత సొరంగాలు తీసేవాళ్ళం. ఆ గట్టు చాలా ఎత్తుగా ఉండేది. ఒకడు చేయి అందిస్తే కానీ ఎక్కలేం. మా విజ్జిగాడు చుట్టూ తిగిగి ఎక్కి నాకోసం వచ్చి చేయ్యిచ్చేవాడు. ఏరు పొంగితే చాలా వేగంగా నీళ్ళు వస్తాయంట. ఒక్కనిముషంలో ముంచేస్తుంది చిన్నపిల్లలు వెళ్ళకూడదని పెద్దోళ్ళు చెబుతండేవారు.. అది వింటుంటే మాకు భయంవేసేది. "ఒరే.. ఇప్పుడునీళ్ళొచ్చేస్తే..మనం ఏదోలా ఎక్కేస్తాం వీడు ఎక్కలేడు ఎలా రా", అని నన్ను ఏడిపించేవారు విజ్జిగాడు లేని సమయంచూసి మిగతా స్నేహితుల, నాకు భయంతో చెమటలు పట్టేవి. విజ్జిగాడు రావడం చూసి పారిపోయేవాళ్ళు.. లేకపోతే వీవు గుద్దుల తప్పవు వాళ్ళకి, వాడంటే అంత భయం అందరికీ, ఎవరినీ నన్ను ఏమనననిచ్చేవాడు కాదు.
కాస్త సూరీడు నడినెత్తికెక్కేసరికి నిద్రగన్నేరు చెట్టుకింద కూల్ డ్రింక్ మూతలు, సిగరెట్ పెట్టె కాగితాలతో రకరకాల ఆటలు ఆడేవాళ్ళం.
ఆ కాగితాలకి, మూతలకి కంపెనీని బట్టి విలువ ఉండేవి... ఒక గిరి గీసి అందులో పెట్టేవాళ్ళం కాగితాలన్నీ. పలుచని నాపరాయిముక్కతో ఒక పదడుగుల దూరంనుండి కొట్టాలి ఆ కాగితాలని.. గిరిదాటి బయటకొచ్చినవి మనం గెలుచుకున్నట్లు, మళ్ళీఒకసారి కొట్టుకునే చాన్సు వస్తుంది కూడా.., కొట్టే పని నాది.., వచ్చినవి ఏరడం..,పందెం కాయడం... సగం వచ్చినవాటికోసం చెలిగి, దెబ్బలాడి.. సొంతంచేసుకునే పనులన్నీ విజ్జిగాడివి. మా పందాలు లక్షల్లోకూడా ఉండేవి.. , బస్తాలు బస్తాలు పోగుచేసేవాళ్ళం.. అన్నీ మూట కట్టి గెదెల పాక అటకపైకి ఎవరికీ తెలియకుండా రాత్రిసమయంలో దాచేవాళ్ళం.. అరువైనా పెట్టేవాళ్ళం కానీ పాత మూట విప్పడం మాకు ప్రెస్టేజ్ ఫీలింగులాంటిది.
సాయంత్రం అవుతుంటే చెరువులో ఈతకి వెళ్ళేవాళ్ళం. నాకు పెద్దగా ఈతరాదు.. విజ్జిగాడు సాయంతో కాస్త నేర్చుకున్నా., నీళ్ళల్లో కూడా రకరకాల ఆటలు ఆడేవాళ్ళం. చిన్న ఆకు ముక్కని నీటిలోవేసి వెతకాలి. దొరికినవాడు త్వరగా గట్టెక్కేయాలి. లేకపోతే పక్కనున్నవాడు తన్నుతాడు. ఎంత సరదాగా ఉన్నా తన్నులకి కాళ్ళునెప్పిపుట్టేవి తరువాత రోజు. జామకాయలు, మామిడికాయలు పక్కూరి వాళ్ళ తోటల్లో చెట్ల కొమ్మల్లో కూర్చుని తినేవాళ్ళం. మాలో ఎవడొకడు తెలివిగా ముందే ఉప్పుకారం కలిపిన పొట్లం పట్టుకొచ్చేవాడు నంజుకుతినడానికి. ఇక తేగలు బుర్రగుంజు చెప్పనక్కర్లేదు, సీజన్ బట్టి మా తిండి ఉండేది. ముంజికాయల సీజన్లో గెలలు గెలలు తినేవాళ్ళం. విజ్జిగాడు చెట్టు ఎక్కడంలో మంచి నేర్పరి. చింతకాయలు సీజన్లో చెట్లకింద ఉయ్యాలలూగుతూ తినడం. ఈతకాయలైతే పాకలోని ఇనుపడబ్బాలో ముగ్గబెట్టి రోజూ ముగ్గిన పళ్ళు నాకంటే నాకు అని దెబ్బలాడి మరీ తినేవాళ్ళం.
పొలాల్లో గట్లు దాటడం, చెరుకుతోటల్లో కబుర్లు, చెరువుల్లో ఈతలు చేసిన అల్లర్లు భలేగుండేవి.
ఇక షష్టి, శివరాత్రి ఉత్సవాలు మరువలేనివి మాకు. ప్రక్కవూరి పొలాలగట్లంటా రొండు కిలోమీటర్లు నడిచి గుడికి వెళ్ళేవాళ్ళం. అక్కడ తీర్ధంలోని దుకాణాలలో జీడ్లు, ఖర్జూరం కొనుక్కుని, కావలసినవి తినడం ఒక సరదాయైతే ఆడుకోవడానికి మార్కెట్టులోకి వచ్చిన ఆకర్షించే ఆటవస్తువులు కొనడం ఇంకొక సరదా. ఒకసారైతే నేను వాటర్ గేమ్.. విజ్జిగాడు మెషిన్ గన్ కొనుక్కుని ఇంటిదారి పట్టాం. స్నేహితుడొకడు నేనేంకొన్నానో చూడండ్రోయ్ అంటూ జేబులోంచి పాలక్యాన్ల లారీ బొమ్మ తీసాడు.., “ఏరా!.. ఇక రేపట్నుండి మీ నాన్న సైకిలు మానేసి ఈ లారీపై వెళతాడా”, అని అందరం విరగబడి నవ్వుకున్నాం.., వాళ్ళనాన్న పాలవ్యాపారి మరి.
ఆ నవ్వులాటలో నా వాటర్ గేమ్ కాస్తా.. పక్కనున్న పంట బోదిలో పడిపోయింది.. “అయ్యో “,అన్నానో లేదో.. విజ్జిగాడు దూకి ఈతకొట్టి పట్టేసాడు..
మళ్ళీ అదేరోజు సాయంత్రం వెళ్ళేవాళ్ళం. చక్రంఆట, గుండాట, తెరసినిమాకోసం. చక్రంఆట దగ్గర పిల్లలు ఈగల్లా మూగేవారు. మేం గుండాటలో కాసేవాళ్ళం. ఏ అంకె వస్తే అన్ని రెట్లు ఇచ్చేవారు. సినిమా హీరోల బొమ్మలతో ఒక ఆట ఉండేది. వస్తే ఏబయ్ అరవై వచ్చేవి.. పోతే ఒక్కసారే పోయేవి డబ్బులంతా. ఒక్కోసారి పోలిసులొస్తున్నార్రోయ్ అనగానే బల్లమీద డబ్బులు లాక్కొని కొందరు, చెరువుల్లోకి దూకి కొందరు, కోళ్ళఫారాల్లోకి కొందరు, ఆకుమడులు తొక్కుకుంటూ కొందరు పారిపోయేవారు.
రాత్రి తెరసినిమా చూసి అదే పంట గట్టుపై , వెన్నెల కాంతిలో ఒకడి చొక్కాకొస ఒకడు పట్టుకుని లైనుగా నడుస్తూవచ్చేవాళ్ళం. “ఒరే!.. శ్రీదేవి , జయప్రద మీద ఏబయ్ సంపాదించా..రా!.. ఆ ఏన్టీవోడు మొత్తం పట్టుకుపోయాడ్రా.., లేకపోతేనా ఈ వారం అంతా గొల్లతాత కొట్టులో జీడ్లు పార్టీ నెనే చేసేవాడిని..”, అన్న మాలో ఒకడి మాటలకి నవ్వుకున్నాం. ఇంతలో వెనకాలున్న వాడు , “ఒరే!!.. చెరుకుతోటలో ఏదో చప్పుడైంది.. బాబోయ్ కొరివి దెయ్యమేమో”, అనగానే.. ఎవడికి తోచిన దారిలో వాళ్ళు పరుగులంకించాం.
ఇక మా ఊర్లో వేసే తెరసినిమాకైతే మా హడావుడి చూడాలి. అప్పుడు మా ఫేవరెట్ హీరో కృష్ణ, మిగతావాళ్ళూ, ఎన్టిఆర్, నాగార్జున, చిరంజీవి, బాలకృష్ణ అలా ఉండేవి. ఎవడి హీరో సినిమా ఐతే వాళ్ళ పక్కవూరెళ్ళి బుడగలు తెచ్చేవాళ్ళం. బుడగల్లో పువ్వులు నింపి… హీరో కనబడినంతసేపూ… తెరమీదకు ఎగరేసేవాళ్ళం ,తెరమీద నీడ పడి సినిమా కనబడడంలేదని పెద్దవాళ్ళు తిట్టినా లెక్కచేసేవాళ్ళంకాదు. ఈ లోపు మా హీరో అంటే పడనివాళ్ళ రబ్బరుబ్యాండుకు కాగితంముక్కలు సంధించి బుడగలు పేల్చేసేవాళ్ళు. “ఎవడ్రా పేల్చింది …”,అని పెద్దగొడవ.., కొట్లాటలతో చెరుకుతోటల్లోకో, బడివెనక్కో పెద్దొళ్ళకి కనబడకుండా వెళ్ళి కొట్టుకునేవాళ్ళం.
రోడ్డుపై తెరకట్టివేసేవారేమో సినిమా.. రోడ్డంతా ధియేటర్ లా ఉండేది.. ముందు వరుసకోసం ముందుగానే, గోనేసంచె లేదా చిన్న పీట వేసి రిజర్వ్ చేసుకోవాలి.. విజ్జగాడు ఇన్ప్లియన్స్ చేసి ముందు వరుసలో పట్టేవాడు సీటు.
కానీ ఒక్కొక్కసారి బాగోని సినిమాకైతే, ప్రొజెక్టర్ ఆపరేటర్ కి టీ తెచ్చి మంచి చేసుకుని, రీలు ఎలాపెడుతున్నాడో, చక్రం ఎలా తిరుగుతుందో లాంటి విషయాలు నోరు వదిలేసి విచిత్రంగా చూసేవాళ్ళం.
“ఒరే.. విజ్జిగా.. ఇందులో గొప్ప టెక్కునిక్కుందిరా..!, ఎప్పటికైనా సినిమాతీయ్యాల్రోయ్..”, అని నేనంటే.. “హా.. తీద్దాం రా.. తీద్దాం.. మన సూపర్ హీరోని పెట్టి తీద్దాం..”, అనేవాడు నాతో.
“ఎల్లి సినిమా చూడండ్రా కూకొని.. , సినిమా తీస్తాడంట.. సినిమా.. తెరకి అడ్డంగా నిలబడి చెబుతున్నాడు పెద్ద…“, అని ఇద్దరికి తలమీద ఒక్కటిచ్చేవాడు.. మా ఊరి మున్సీబు తాత. కాస్తా సీరియస్ గా ఆయన్ని చూసి తిట్లన్నీ మనసులోతిట్టేసుకుని.. కళ్ళనీళ్ళతో.. సినిమా చూసేవాళ్ళం.
వాడికినాకు పెద్ద గొడవలొచ్చిన సందర్బాలు తక్కువ. ఒకేఒకసారి వాడికి నాకు గొడవొచ్చి మాట్లాడుకోలేదు. ఒకరోజు పొద్దున్న నేను మంచంపైనుండిలేచి వంట గదిలోకొచ్చా.. “ఏరా!!.. పొద్దున్న ఎవరైనా ఇంట్లోకొచ్చారా..”, అని అమ్మ అడిగింది నన్ను.. “ఏమోనమ్మా.. తెలియదు.. నేను నిద్రపోతున్నా..”, అన్నానేను..ఆవులిస్తూ. “సరిగ్గా గుర్తుచేసుకో”, అంది అమ్మ మళ్ళీ. “హా.. విజ్జిగాడు పాలుతీసుకొచ్చి బల్లపై పెట్టాడు.. నన్ను లేపాడు కూడా.. ఇంకా నిద్రపోవాలిరా అంటే.. వెళ్ళిపోయాడు.. ఏ ఎందుకమ్మా?”, అని అడిగా అమ్మని.. “ఏమీలేదురా.. “,అని మాటదాటేసింది అమ్మ.
ఆరోజునుండి రెండురోజులు నాకు కనబడకుండా తిరిగాడు విజ్జిగాడు.. ఏమైందో తెలియదు.. అక్కని అడిగా.. కూరగాయలకోసం పెట్టిన పదిరూపాయలనోటు కనబడడంలేదని అమ్మవాడిని నిలదీసిందని.. నాన్న కూడా మావాడితో తిరిగి చెడగొడుతున్నావ్ వాడిని అని తిట్టార్రా, తరువాత పదిరూపాయల నోటు బల్లకింద కనపడిందిరా పాపం అని విషయం చెప్పింది అక్క.
అమ్మానాన్నా వాడిపై కక్ష కట్టారని తెలుసుకున్నా. వాడికోసం వెదికా.. సాయంత్రానికి దొరికాడు.. ఊరిచివర చింతచెట్టుక్రింద బండిపై ఆడుతూ., పలకరించా.. నావైపు కోపంగా చూసాడు.. “ఒరే..! నువ్వునాతో తిరక్కురా చెడిపోతావ్.. వెళ్ళి చదువుకో…, నేను దొంగతనం ఒకటిచేసాను ఈరోజు.. ఆ దొంగబుద్దులన్నీ నీక్కూడా అంటుకుంటాయ్ వెళ్ళరా.. “, అన్నాడు కోపంతో.. నాకు కన్నీళ్ళొచ్చాయి.. ఏడ్చేసాను..
మళ్ళీవాడే నన్ను దగ్గరకు వచ్చి ఊరుకోరా.. అంటూ ఓదార్చాడు.
ఇవన్నీ కాస్త చిన్నప్పుడు. నిక్కర్లు మాని ప్యాంట్లు వేసుకునే వయసులోనైతే చేసిన అల్లర్లు చెప్పనక్కర్లేదు. అంతా కలిసి సైకిళ్ళపై సెకండ్ షో సినిమాలు. అర్ధరాత్రి చెరకుతోటల్లో కూర్చుని చెరకుగడలు తింటూ సినిమా కబుర్లుచెప్పుకోవడం. ప్రక్కవూరి జాతర్లకు, రికార్డంగ్ డ్యాన్సులకు తిరగడం. నన్నైతే ఇంట్లో బయటకు పంపించేవారుకాదు.. వేసవికాలంలో అందరం డాబాపై పడుకునేవాళ్ళం.. కాబట్టి.. అందరూ పడుకున్నాకా నెమ్మదిగా ఎవరికీతెలియకుండా చెక్కేసి ఏటిగట్టువంతెన దగ్గర చీకట్లో ఎదురుచూసేవాళ్ళం మిగతావారికోసం.. అక్కడ అందరం కలుసుకుని.. ఏం చేయాలో ఆరోజు ప్లాన్ చేసేవాళ్ళం.
సంక్రాంతి బోగి పండుగ రేపనగా ముందు రోజు రాత్రి పదకొండింటికి మొదలయ్యేది మా పుల్లలూ, పిడకలూ వేట.. తరువాతరోజు బోగిమంటకోసం.. ఎవడైతే నాది ఇదిపోయింది, అదిపోయింది అని బాగా కేకలేసి తిడతాడో వాడింట్లోవే ఎక్కువ పట్టుకొచ్చేవాళ్ళం. తెల్లవారేసరికి ఏది కనబడకుండా కాల్చేసేవాళ్ళం. మేం ఆరోజు రిలీజుయైన కొత్తసినిమాలు చూడడానికి వెళ్ళి మళ్ళీ సాయంత్రానికి కనబడేవాళ్ళం.., వచ్చేసరికి తిట్లైపోయి.. అందరూ మర్చిపోయేవారు జరిగినవిషయాలు.
ఇక శ్రీరామనవమి కి ముందురోజు రాత్రి పందిర్లువేయడం, తోరణాలు కట్టడం, కొబ్బరాకులు జండాలతో అలంకరించడం అవీ చాలా పద్దతిగా చేసేవాళ్ళం.. ఈ పండుగల్లో చేసే తాళాల భజన, కోలాటాలు అంటే నాకు చాలా ఇష్టం. కష్టపడి నేర్చుకున్నాం కూడా. రాత్రంతా భజనలు చేసి అలసిపోయి ఆకలేస్తే తోటల్లోకి పోయి తినిరావడమే పని మాకు.
విజ్జగాడు పూర్తిగా వ్యవసాయపనుల్లో పడ్డాడు. వాడు పడినంత కష్టం నేనెప్పుడూ పడలేదు. చాలా కష్టపడేవాడు.. వాడేకాదు మా ఊరిజనమంతా అంతే..వేసవి మండుటెండలో నడుంవొంచి ఐదారుగురు ఒక ఎకరం వరిపొలం కోయడం మాటలా?, నేనలా చేస్తే. కళ్ళుతిరిగి పడటమో లేక ఒక నెలరోజులు వొంగి నడవడమో చెస్తామేమో.. నేను చదువుకోవడం వలన చాలా సున్నితంగా పెరిగా..
ఎండలో అంతలా కష్టపడి పనిచేసినా పంటచేతికొచ్చే సమయంలో వర్షాలు వరదలూ వలన లాభం చేతికందేది కాదు. మామూలు రోజుల్లో విజ్జిగాడు రోజుకూలీ పనులు కూడా చేసేవాడు.
వాడు పొలంపనుల్లో, నేను చదువులో బిజీయై మా తిరగుళ్ళు కాస్త తగ్గాయి. ఇక రాత్రి సమయాల్లో పరిమితమైపోయాయి.
నాకు దూరంగా ఉద్యోగం వచ్చింది అప్పుడప్పుడూ ఇంటికి వెళ్ళేవాడిని.. ఇక వెళ్ళినప్పుడే కలుసుకునేవాళ్ళం. ఫోను వాడు చేసేవాడు కాదు. నేను ఇంటికి చేసినప్పుడు కూడా ఎప్పుడూ దొరికేవాడు కాదు. నేను ఇంటికి వచ్చినప్పుడు కూడా నాకు ఇష్టమైనవన్నీ తెచ్చి ఇవ్వడంలో బిజీయైపోయేవాడు విజ్జగాడు. కానీ నేను వాడికి ఏమి తీసుకెళ్ళాలా అని అలోచించేవాడిని.., వాడికి ఇష్టమైనవి ఏంటో కూడా సరిగ్గా తెలియదు నాకు, ఒకసారైతే.. వాడికోసం బట్టలు కొని తీసుకెళ్ళిచ్చా.. "ఏరా.. !, నాకూ టీషర్ట్ జీన్స్ తేవొచ్చుగా.. ఏ.. నేనేసుకోకూడదా.. ", అన్నాడు సరదాగా...,
"లేదురా!!.. మన ఊరిలో అవేసుకుంటే నవ్వుతారని ఇవే తెచ్చారా..", అన్నాను నేను. వాడికేది ఇష్టమో కూడా తెలుకులేకపోయా.. కానీ నాకేది ఇష్షమో అన్నీవాడికి తెలుసు.
వాడిదగ్గరున్నన్ని రోజులూ టీషర్ట్స్, జీన్స్, షూష్.. అవి వేయడం మానేసి సింపుల్ గా ఇంతకు ముందు ఎలా ఉండేవాడినో అలాగే ఉండేవాడిని వాడితో .. వాడెదురుగుండా సెల్ పోన్లో మాట్లేడేవాడిని కాదు.. ఇంగ్లీషులో మాట్లాడి కటింగులిస్తున్నట్లుంటుందని, కొలీగ్స్ ఫోన్ చేస్తారేమోనని సెల్ స్విచ్చాఫ్ చేసి ఇంటిలో పెట్టేసేవాడిని. ఎక్కడ తేడాగా ఉన్నావాడు నువ్వుమారిపోయావ్ రా అని అంటాడేమోనని, బాధపడతాడేమోనని మరి భయమేమోనాకు?.
సెలవులు ఎక్కువ దొరకక ఎన్నోరోజులుండేవాడిని కాదు ఇంట్లో, ఒకవేళ ఉన్నా ఒకటి రొండు రోజులు వాడితో కలిసినా, మిగతారోజులు చుట్లాలిల్లకి వెళ్ళడమే సరిపోయేది.
ఏదైనా ఇంతకుముందులా వాడితో మనసువిప్పిమాట్లాడలేకపోతున్నందుకు బాధగానే ఉంది..
*************************************************
ఎవరో తట్టినట్లు అనిపించి.. ఉలిక్కిపడి పుస్తకం మూసి చూసేసరికి పక్కన ఒక పెద్దాయన..."బాబూ.. నీది ఏ బెర్తు", అని అడిగారు శశిని. "మిడిల్ బెర్తండి", అన్నాడు శశి. "కాస్తా పై బెర్తులో సర్దుకుంటావా.. లేడీసు ఉన్నారు.. ", అని పెద్దాయని రిక్వెస్ట్ చేసాడు.. సరేనని.. పైబెర్తు ఎక్కి పడుకున్నాడు శశి.
ఇంటికి చేరుకున్నాడు.. స్టేషన్ నుండి ఆటోలో ప్రయాణించి. బ్యాగ్ మూలపడేసి.. బట్టలుమార్చుకున్నాడు స్నానంకోసం రడీఅవుతూ. "విజ్జిగాడేడమ్మా??", అని అమ్మని అడిగాడు శశి.
"అదేరా.. నువ్వొస్తున్నావని.. నీకిష్టమని చింతకాయ చిన్నచేపలు కూర చేయండి.. చేపలు తెస్తా.. అని వెళ్ళాడు.. మరి ఇంకా రాలేదు.. ఇప్పుడు ఆ నాగన్నచేత బలవంతంగా వల వేయించైనా చేపలు పట్టించి మరి తెస్తాడు నీ కోసం", అని నవ్వుతూ చెప్పింది అమ్మ. స్నానంచేసి రడీ అయ్యే సరికి విజ్జగాడు చేపల బుట్టతో వచ్చాడు.. శశిని చూసి, "ఏరా!.. ఎలా ఉన్నావ్, ప్రయాణం బాగా జరిగిందా.. ",అని పలకరిస్తూ చేపల బుట్ట అమ్మకి అందించాడు. బాగానే ఉన్నాన్రా.. నువ్వెలా ఉన్నావ్ రా.. అని కాసేపు కబుర్లు చెప్పుకున్నారిద్దరూ..
విజ్జిగాడికోసం తెచ్చిన టీషర్ట్ , జీన్చ్ ఇచ్చాడు శశి. టీ త్రాగి కాసేపు ఉన్నాకా.. బయటకు బయలుదేరారిద్దరూ.
"పనులెలా నడుస్తున్నాయ్ రా.. మనవాళ్ళంతా ఎలా ఉన్నారు.. నిన్ను నాతో తీసుకెళదామంటే.. అక్కడేముందిరా.. నువ్ చెయ్యడానికి.. నేను దగ్గరికొచ్చి సెటిలైపోయాకా.. ఏదైనా బిజినెస్ పెడదాం", అన్నాడు శశి..
"అవునురా.. చూడాలి.. వ్యవసాయం పనులు అసలు బాగోడంలేదు. కలిసిరావడంలేదురా.. మనోళ్ళంతా దుబాయ్.. పోతున్నారు. నేను కూడా చూస్తున్నా మరి ఏమైతుందో చూడాలి", అన్నాడు విజ్జగాడు.
"అదీ.. మంచిదేరా.. ప్రయత్నించు..", అని సలహా ఇచ్చాడు శశి.
వారంరోజులు ఒక్కరోజులా గడిచిపోయాయి.. ఒకేఒక్క సినిమాకి వెళ్లారు ఇద్దరూ కలిసి.
తిరుగుప్రయాణంతో బయలుదేరాడు శశి.. జోరున వర్షం మొదలయ్యింది.. తోడుగా వస్తాన్నాడు విజ్జగాడు స్టేషన్ వరకూ.. వద్దు వర్షం నేను ఆటోలో వెళ్ళిపోతా అన్నా వినకుండా కూడా వచ్చాడు.. గొడుగు చిన్నది కావడంతో విజ్జగాడు మొత్తం తడిసిపోయాడు..
స్టేషన్లో నిలబడ్డారిద్దరూ.. "మొత్తం తడిసిపోయావురా...", అని శశి అంటే.. "పర్లేదురా.. ఇంటికి వెళ్ళిపోతాగా.. పర్లేదు", అన్నాడు విజ్జిగాడు.
"ఎలా వెళతావ్ ఇంటికి.., వర్షంబాగా ఎక్కువగా ఉంది..?", అని అడిగాడు శశి
"ఆటోలో వెళతారా.. ", అన్నాడు విజ్జగాడు, "ఐతే.. ఇది ఉంచరా..", అని జేబులోనుండి.. ఒక వందనోటు తీసిచ్చాడు.. "వద్దురా.. వద్దు.. నాదగ్గరున్నాయ్.. ", అని ఎంత ప్రయత్నించినా తీసుకోలేదు డబ్బులు.. విజ్జిగాడు.. ఇంకా ఎక్కువ బలవంతపెడితే.. వాడెమైనా అనుకుంటాడేమోనని శశి ఏమీ మాట్లాడకుండా.. వందనోటు జేబులో పెట్టేసుకున్నాడు.
ట్రైన్ వచ్చింది.. విజ్జిగాడు.. గబగబా.. లగేజి లాక్కుని.. ఎక్కి అంతా సర్దేసాడు.. "జాగ్రత్తరా.. జాగ్రత్తగా ఉండు..", అని చెప్పాడు శశికి..
ట్రైన్ కదిలింది.. టాటా చెబుతూ ఫ్లాట్ ఫాం పై నిలబడ్డాడు విజ్జగాడు.., అలా టాటా చెబుతూనే.. విజ్జగాడికి దూరంగావెళుతున్నకొద్దీ శశి కంటినిండా కన్నీళ్ళు రాసాగాయి...
ఇప్పటికే.. నీకు నేను చాలా ఋణపడిపోయా..వచ్చిన ప్రతీసారి ఇంకా ఋణపడుతున్నా.. నేనేలా నీ ఋణంతీర్చుకోనురా.. , నీలాంటి స్నేహితుడు దొరకడం నిజంగా నా అదృష్టం...అని మనసులో అనుకున్నాడు శశి.
